Tourcolumn | Tombola

Mondorf-les-Bains ligt niet ver weg van Longwy. Onderweg ernaartoe kwam ik langs Esch sur Alzette, ook een bekende Luxemburgse etappeplaats. Ik krijg in deze streken steevast het gevoel dat de tijd er is stil blijven staan. Die sfeer straalt ook af van het Victoriaanse Hotel Windsor in het centrum van het stadje. Het dankt zijn eeuwenoude rijkdom aan natuurlijke bronnen. Ze trekken sinds mensenheugenis vermogende baders aan die niet opzien tegen een gokje, als Dagoberts die gaarne een duik nemen in hun hopen muntgeld.

De Mondorfers hebben van deze eerste Tourstart in hun geschiedenis een hele vierdaagse gemaakt. On-Luxemburgs, zo te zeggen. Je kunt alles beweren over Luxemburg, behalve dat het een natie vol frivoliteit is. Hoe zalig is het dan, om een paar dagen onder te dompelen in de Tour.

Ik was er afgelopen zondag op verkenning. Vroeg in de middag zag ik keurige echtparen naar binnen schrijden. Ze zagen er niet uit als woeste gokkers. Eerder beschaafde lieden die met gepaste zorg hun fiches over het groene laken beleggen, om de winst, dan wel het verlies beperkt te houden. Zo moest het ook zijn met het drietal Nederlandse dames die met elkaar hadden afgesproken in de entreehal. Geen brasseuses.

De lobby bleek voor de gelegenheid omgebouwd tot het heiligdom van de Schleckies. Er was een opstelling gemaakt waar fietsen in alle kleuren in waren gehangen, een grote volgauto stond erbij als extra premie, naast een vitrine met een gele trui en grote foto’s van de broers die in 2011 op het slotpodium van de Tour stonden, naast de allereerste Australische winnaar ooit, Cadel Evans. Andy was tweede, Frank derde, vader Johnny apetrots. Het was de glorie van een sterk Luxemburgs wielergezin.

Het is nog niet zo lang geleden dat die twee Schlecks ook in Nederland behoorlijk populair waren met hun vlotte babbels en hun brede smiles. Ze zijn getroffen door het malheur van zoveel voormalige favorieten. Frank kreeg het zijne aan dopingproblematiek, Andy verloor zijn beste vorm in valpartijen. Een duo passé, toegetreden tot de muffe vergankelijkheid. Mondorf-les-Bains is ze niet vergeten. Het blijven goeie jongens om mensen het casino in te lokken.