Een halfjaar na de lockdown: als je naast moeder ook mantelzorger bent

Miranda van Dijk is mantelzorger voor haar zeventienjarige zoon Marijn die functioneert op peuterniveau. Door de coronacrisis werd de dagopvang gesloten, evenals een logeerhuis waar Marijn drie weekenden per maand naartoe ging. "De situatie thuis werd voor hem en ons gezin steeds zwaarder", vertelt Miranda.

Een halfjaar later is Miranda aan het revalideren van een knieoperatie. Marijn kan weer naar dagopvang. "Het gaat goed met hem omdat veel structuur er weer is. Hij komt heel lief op de rand van mijn bed zitten en geeft dan een kusje."

Dat was in april wel anders, toen de wereld op zijn kop stond. "Het was echt heel zwaar. Zeker begin mei. Het had niet veel langer moeten duren, dan had je me op kunnen vegen. Hij was zo boos omdat hij niet snapte wat er gebeurde." De sporen van de woede zijn nog zichtbaar in het huis.

Mensen snappen niet hoe heftig het is, vertelt Miranda. "Ze zien niet wat er achter de voordeur gebeurt. Ik kijk terug naar een heftige periode waarin we kwetsbaar waren als ouders." De coronacrisis heeft Miranda en haar man doen besluiten al eerder een andere woonruimte die voor Marijn vrijkwam te accepteren. Eigenlijk wilden ze hem tot zijn achttiende thuis houden. "De angst is nu toch wel dat we hem weken niet kunnen zien bij een nieuwe uitbraak."

Over deze serie

Tijdens de lockdown ging Spraakmakers langs bij groepen die het extra moeilijk hadden door het coronavirus en de bijbehorende maatregelen. Een halfjaar later zoekt verslaggever Marielle Beers al deze mensen nog eens op. Luister en lees hier hoe het met chauffeurs Aschwin, Gerard en Henk gaat, met Petra en Ton die veerdiensten door heel Nederland hebben en verpleeghuis De Wijngaard waar de deuren weer voorzichtig open zijn.