Martine Heijthuyzen werd slachtoffer van seksueel misbruik maar jaren later ligt haar zaak nog steeds op de plank...

Op 11 jarige leeftijd wordt Martine gebeld door een meneer die volgens hem bij de GGD werkt. Hij verzoekt haar om via de telefoon een soa-test bij hem af te nemen. Maar hier blijft het niet bij. Een jaar later staat hij opeens bij haar voor de deur. Dat moment verandert Martine’s hele leven. 

Ze houdt deze gebeurtenis jaren stil, maar uiteindelijk heeft ze genoeg moed verzameld om hiermee naar buiten te treden. Martine zoekt contact op met de GDD en de politie. Ze wordt van het kastje naar de muur gestuurd. En nu, jaren later ligt haar zaak nog steeds op de plank. Hoe heeft dit zover kunnen komen? En waarom wordt er niet meer aandacht besteedt aan haar zaak?