Roos Schlikker: “Je krijgt zo’n overdosis van ellende te zien - Ik heb mezelf serieus op een nieuwsdieet gezet”

Aan tafel zitten Margriet Brandsma, Roos Schlikker en Spraakmaker Erik Scherder.

In haar mediamoment wil Schlikker het hebben over een bericht van Skipr, een site voor medisch nieuws. Waar schrikt zij van?

In het mediamoment van Brandsma hebben we het over de plotselinge dood van de vice-voorzitter van de Duitse Bondsdag, Thomas Oppermann. Brandsma heeft hem wel eens ontmoet. Welke herinneringen heeft zij aan hem?

We blijven in Duitsland: keken we maandenlang met jaloezie naar Duitsland omdat ze daar wèl wisten hoe ze met corona moesten omgaan en dat iedereen zich daar wel aan de maatregelen hield... dat lijkt dat nu toch een beetje omgeslagen, met gisteren zelfs meer dan 11.000 besmettingen. Is er wel spraken van een omslag? Of is dat deels beeldvorming? Waarin verschilt de Duitse mentaliteit met de Nederlandse? Kun je de aantallen en het beleid van verschillende landen vergelijken? Het nieuws kan vanuit verschillende invalshoeken gekozen worden. Kan de media beter kiezen voor een negatieve of positieve invalshoek? Hoe belangrijk is het om perspectief te bieden? De oppositie groeit. Er zijn meer demonstraties. Is dat tegengeluid genoeg te horen in de talkshows?

De publieke omroep moet in deze coronatijd meer aandacht besteden aan de kunsten. Honderden meer of minder bekende kunstenaars en vertegenwoordigers van verschillende culturele organisaties hebben die oproep gedaan met richting de NPO. Één van de ondertekenaars is Schlikker. Schlikker: “Exposure is hartstikke leuk, maar je moet het ook ergens van maken. Kunst maken kost gewoon geld”. Wat zou de rol moeten zijn voor de publieke omroep?