Klaske Tameling: “Het is een illusie om te denken dat de nieuwsconsumenten zitten te wachten op een update, elke minuut”

We hebben het over het heftige nieuws uit het Verenigd Koninkrijk gisteren. Daar werden 39 lichamen aangetroffen in een vrachtwagen. De politie vermoedt dat het om migranten gaat, maar zeker weten doen ze dat niet. Sinds gisterochtend het bericht naar buiten kwam, is er niet veel meer dan dat bekend geworden. Hoe moet je als journalist hiermee omgaan, als er weinig bekend is? Nu wordt het verhaal gebracht omdat het heftig nieuws is, een ramp. Had dit verhaal net zo veel aandacht gekregen als hier een paar weken geleden een artikel over geschreven was dat het achterliggende probleem blootlegt?

Aan tafel zitten Sjirk Kuijper, Klaske Tameling en Spraakmaker Job Cohen.

In België is ophef ontstaan in de televisiewereld. De Vlaamse schrijfster Dalilla Hermans wil niet meer samenwerken met de VRT. Ze vindt dat de zender te weinig waardering naar haar als gast toont en wil daarom nooit meer te horen of te zien zijn in een programma van de Belgische publieke omroep. Hoe gaan Nederlandse redacties om met hun gasten? Sommige programma’s hebben een cultuur van gasten afzeggen op het laatste moment. Hoort dit er niet gewoon bij?

En vandaag verscheen de biografie van oud-minister van Justitie Ivo Opstelten. Daarin geeft hij toe fouten te hebben gemaakt in de bonnetjesaffaire en daardoor is afgetreden. Is het vreemd dat het zo lang geduurd heeft voordat Opstelten iets laat horen over deze kwestie? Hoe wordt hier in Den Haag over gesproken? Opstelten neemt met dit boek natuurlijk zelf de regie. Is hij transparant genoeg om de schade te kunnen herstellen?