Kleine boeven en grote beloftes

Veelplegers zijn verantwoordelijk voor veel overlast in de maatschappij. Daarom worden ze hard aangepakt. In 2004 is voor deze ‘draaideurcriminelen’ de maatregel tot langdurige plaatsing in een Inrichting voor Stelselmatige Daders ingevoerd, de ISD. Rechters hebben zo de mogelijkheid gekregen om daders die voortdurend de fout in gaan voor twee jaar vast te zetten. Het doel is de criminaliteit en de recidive te verminderen. Acht jaar na de invoering van de maatregel is er voor het eerst wetenschappelijk onderzoek naar de effecten van deze maatregel. Conclusie: veelplegers die met de ISD-maatregel worden aangepakt gaan minder vaak de fout in. En er worden duizenden strafzaken voorkomen, omdat de veelplegers gedurende twee jaar achter slot en grendel zitten. Volgens demissionair staatssecretaris Fred Teeven is de aanpak van veelplegers een groot succes. Hij wil de maatregel daarom uitbreiden en in de toekomst ook veel meer aan jonge veelplegers opleggen. Maar zijn de resultaten van de aanpak van veelplegers echt zo positief? En is het een goed idee om jongeren voortaan ook twee jaar op te sluiten? Argos over kleine boeven en grote beloftes