Tour de Jeroen

Een reus in een dwergstaat

foto: Jeroen Wielaertfoto: Jeroen Wielaert
  1. Nieuwschevron right
  2. Een reus in een dwergstaat

De Franse commentatoren bleven bezig over de Apocalyps en hoe Dantesk het was, maar er bestond geen mooiere zondvloed voor Tom Dumoulin dan boven in Andorra. Een Maastrichtse jongen kwam boven als reus in een dwergstaat onder het neerstorten van heftige hagel. Het was heroïek die niemand had verwacht, ook niet in Nederland. En er was nog meer in aantocht.

Zo’n zes uur na Dumoulins zege bleek Andorra vol te zitten met blije Portugezen. Er waren Nederlanders te weinig op de been om te vieren dat Andorra het nieuwe Alpe d’Huez is. Des te meer begonnen er enthousiastelingen rond te rijden om de Franse voetbalnederlaag in Parijs te vieren. In Andorra, op eilandhoogte tussen Spanje en Frankrijk.

Ik dacht aan alle discussies over Nieuwe Franse Geestdrift, gewekt door les Bleus. Al snel in het finale had de Franse nummer 8 Dimitri Payet de Portugese sterspeler Ronaldo uit de wedstrijd geschopt. Het kwam me niet als voorbeeldig voor. Het was pure slechtheid. Des te sterker was de Portugese veerkracht, tot de ultieme winst.

Per voetbalwedstrijd verandert in een land toch iets van een nationaal gevoel. Zo is het ook met de Tour. Boven in Andorra deed Limburger Dumoulin iets heel leuks voor het sentiment van de Lage Landen.

Tom zal op de rustdag de tijd niet krijgen om de schoonheid van Andorra te aanschouwen. Ik kan hem geruststellen: die bekoorlijkheid bestaat niet. Op een lange wandeling heb ik de borden gevolgd richting Andorra La Veilha, de oude stad. Midden in dat klassieke centrum heb ik een bewoner en een agent gevraagd of ik er eigenlijk al was. Niets van smalle straatjes, oude gevels, laat staan een kathedraal. Een gekromd uurwerk van Salvador Dalí staat er, met als onderschrift: ‘La Noblesse du Temps’ – de adeldom der tijden. Er is niets edels aan, in Andorra.

Deze Tour de France is begonnen in Normandië. Een openingsweekend lang ging het langs dorpen en steden die wel of niet mooi zijn gerestaureerd sinds de verwoestingen van 1944. Zo is het niet met Andorra. Na eeuwen van historisch bergisolement heeft er een lelijk welvaartwonder plaats gevonden. In nieuw glas en staal worden de beste merken uit de hele wereld uitgevent. De Tour gaat er een dag rusten, in een warme combine van commercie en bergachtig natuurschoon. Dat is de nooit eindigende business van de Tour.

Frankrijk moet in analyse voor een zware Europese nederlaag tegen Portugal. Hadden ze maar zo’n jongen als Tom Dumoulin.

Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.

Tour de Jeroen
Jeroen Wielaert is voor de dertigste keer onderweg in Frankrijk. Hij vertelt eigenzinnige omgevingsverhalen over de culturele en sportieve kruispunten van de Tour de France. Waar de Grote Ronde komt, is hij al geweest...

Lees hier meer verhalen van Jeroen Wielaert

Ster advertentie
Ster advertentie