Frankrijkpromotie 2.0

Het werd stevig aangezet op de Franse zender – dat is ze wel toevertrouwd met programma’s als La Grande Guelle, de Grote Mond, te vergelijken met Prem, maar dan in ononderbroken continuïteit, elke morgen op RMC.

Er kwam in het programma genoeg los over verbinding en rascisme in het zoeken naar een nieuwe Franse identiteit. Ze concludeerden dat de driekleur niet alleen het voorrecht is van rechts. En dat allemaal door de geweldige zegeningen van het voetbal. Ja, aan de driekleur kunnen ook vrolijke elementen worden gekoppeld. Ik luisterde dat zo aan en begreep hoe Frankrijk in volledige vrijheid, op de vleugels van Les Bleus hunkert naar gelijkheid en broederschap 2.0.

Het was de middag dat Franse favorieten als Pinot en Barguil volgens de Nederlandse uitdrukking bergop ‘door het ijs zakten.’ Dat is aan geen Fransman geloofwaardig uit te leggen, behalve dat het gaat over ongewenst falen op bekend, gevaarlijk terrein. Dus moeten ze het in Frankrijk toch nog van voetballers hebben, maar het ijs kan nog dikker worden in de Pyreneeënbochten en anders wel op de Ventoux, of in de Alpen. En is Julian Alaphilippe geen voorbeeld voor de Franse jeugd? Hij draagt zijn witte trui als een driekleur. Komt uit Saint-Amand-Montrond, het hart van Frankrijk, is net 24, dus iedereen kan het.

Het EK ligt een paar dagen stil tot de finale. Parijs is niet ver meer voor voetballers in hotels. In de Tour zwoegen renners de bergen over. Daarin schuilt een belangrijk verschil, ook voor de eer van Frankrijk. Bij zo’n voetbaltoernooi komen de helikopters niet verder dan de hoogte boven een stadion. In de Tour bestrijken ze heel het landschap, niet alleen omdat het goed is voor het toerisme en tal van kijkers die voor de buis op vakantie zijn in het land, maar ook omdat weilanden, dorpen, steden en bergen onderdeel zijn van de strijd. Daar ligt Frankrijk na het EK klaar voor extra winst.

Vandaag begint het in Pau, voor de klassieker naar Luchon. Op de Place Royale met zijn keurige bomenrijen en chique restaurants zat een jongeman te toveren met een moderne klankschaal. Het was vol zen. Ik liep verder de oude stad in, naar het kasteel. Onderweg had een restaurant de naam aangenomen van een van de bekendste bewoners: Henri IV, koning Henk de vierde, van halverwege de zestiende eeuw. Hij was de Calvinistische vorst die in 1598 het tolerante Edict van Nantes openbaarde. Het was niet naar de zin van een katholiek die hem in 1610 in Parijs om het leven bracht. Denk daaraan bij het bezoek aan Pau en voor een nieuwe etappe over de Tourmalet – allemaal geladen Franse geschiedenis.

Ik ben benieuwd wat ze met de boog van de laatste kilometer gaan doen. Het goede oude rode vod was niet geschikt meer voor de sponsors. Gisteren zeeg het rode ding ineen. Het was niet ter promotie van de geldschieter. Ik heb het altijd een opgeblazen geval gevonden. Zoiets als de discussie over sport en nationalisme.

Tour de Jeroen
Jeroen Wielaert is voor de dertigste keer onderweg in Frankrijk. Hij vertelt eigenzinnige omgevingsverhalen over de culturele en sportieve kruispunten van de Tour de France. Waar de Grote Ronde komt, is hij al geweest...