Andere Tijden Kees: Bijna uit de Chinese bubbel en proostend op weg naar het thuisfront

"De Spelen zitten erop. Met de equipe van de NOS hebben we een gezamenlijke afsluiting gedaan via Teams, met een paar biertjes en een doosje Pringles. De een zat in een hotelkamer in Peking, zoals wij, de ander in een Chinese taxi op weg naar de sluitingsceremonie, weer iemand anders in Hilversum en twee collega's verbleven na positieve testen in een hotel in Ootmarsum. Zij wonen daar in de buurt en bouwden iets op om vanuit daar commentaar te geven bij het snowboarden. Ondanks de coronasituatie hebben we met de NOS deze Spelen mooi gecoverd."

"Samen met cameraman Paul Jochem ben ik zondag afgedaald vanuit de bergen en we hebben twee van de drie niet-Engels sprekende Chinese chauffeurs vriendelijk bedankt voor bewezen diensten. We noemden onze vaste chauffeurs Piet, Klaas en Sjaak. Zij wisselden elkaar af en brachten ons van het hotel naar de venues en terug. De een bleek al vrij snel een iets betere chauffeur dan de ander, maar we hebben de ritten overleefd."

"Voordat we naar Peking gingen hebben we een stop gemaakt bij de bobsleebaan. Daar kwam de Nederlandse viermansbob met piloot Ivo de Bruin in actie op de derde run. Een vierde run zat er niet meer in, ze bleven ver buiten de top-twintig. We spraken na met Ivo 'Positivo' en hij liet weten vooral heel trots te zijn op het team. De viermansbob eindigde als 26ste van de 28 deelnemers. Ze gingen voor de top-twaalf."

Chinese regie

"Een aantal collega's van mij gaat nog naar de sluitingsceremonie, maar ik heb daar niets mee. Voor de atleten kan het een mooie afsluiting zijn van een jarenlang olympisch traject. Voor iemand als Irene Schouten is het natuurlijk extra speciaal als vlaggendraagster. Als ik haar was zou ik deze Spelen tot de laatste druppel op drinken. Dit waren haar Spelen. Verder staat er veel prestige voor China op het spel tijdens de slotceremonie."

"Er is heel veel kritiek geweest op de toewijzing van de Spelen aan China, vooral vanwege het schenden van mensenrechten, zoals met de Oeigoeren. Verschillende atleten hebben daar ook aandacht voor gevraagd. En terecht. Als ik naar mijn rol als verslaggever kijk, dan is het mij door een organiserend land nooit zo makkelijk gemaakt als in China. Bij eerdere Spelen moesten we ons vaak de schompes lopen om de venues te bereiken en moest je continu sjouwen met de spullen. Hier werden we overal voor de deur afgezet door de chauffeurs. We hoefden niet te wachten op propvolle shuttle busjes."

"De strakke organisatie had buiten corona nog een reden voor de Chinezen, dat maakte NOC*NSF eerder al duidelijk. Ze wilden weten waar we als journalisten uithingen. Op die manier, ons begeleiden van hotel naar venues en weer terug, hield China de regie. Ik ben ook niet buiten de gebaande paden geweest. Dat kon ook niet. Onze hotels waren omheind en je kon alleen vertrekken met auto's van de organisatie met Chinese chauffeurs. Onderweg naar alle venues mochten zij nergens stoppen."

"Paul Jochem wilde een keer een shot vanuit de auto maken van Chinezen die met sneeuwschuivers op straat bezig waren, maar de chauffeur deed gelijk het raam dicht. Dat was niet de bedoeling. Als ik kijk naar hoe de Chinezen het ons zo gemakkelijk mogelijk maakten richting venues en terplekke, dan waren het misschien wel de beste werkomstandigheden die ik heb meegemaakt op een Spelen. Maar wel in de wetenschap dat we binnen de bubbel van de Chinese controle kamer aan het werk waren."

Andere tijden

"Als ik over een jaar of 25 terugdenk aan Peking dan denk ik ook aan alpineskiester Adriana Jelinkova. Ze was in tranen na de reuzenslalom en zei dat ze veel zorgen en stress had vanwege een vals positieve coronatest. Ze ging eraan onderdoor en keerde weer terug naar Nederland terwijl ze nog een keer in actie zou komen op de Spelen. Ik vraag me dan af hoe NOC*NSF met Jelinkova en sporters met dat soort problemen omgaat. Wie weet zit er ooit een aflevering van Andere Tijden Sport in over Jelinkova. De soap rond de team pursuit bij het schaatsen, met name bij de vrouwen, is ook een bijzonder verhaal met een rafelrandje. Het schuurde aan alle kanten en de rol van Jillert Anema daarin is interessant."

"Ik hoop dat we over vier jaar in Milaan weer allemaal van de partij zijn namens de NOS. Ik vraag me wel af tot in hoeverre het mogelijk blijft om Winterspelen in Europa te houden. Nicolien Sauerbreij gaf al eens dat de gletsjers in de Alpen waar zij trainden al deels zijn verdwenen. De opwarming van de aarde speelt ook een grote rol bij toekomstige Winterspelen. Kunstsneeuw zoals in Peking zal nog veel vaker worden ingezet. De extreme weersomstandigheden bij het langlaufen vond ik in die geest juist heel mooi. De vrieskou en natuurlijke sneeuw versterkt de heroïek bij de Spelen. Al speelde die gedachte vooral toen we zelf waren ontdooid. Voor nu proosten Paul Jochem en ik op de afgelopen olympische weken en kijken we er ook weer naar uit om huiswaarts te keren en de families te zien."