Mark Huizinga schaatste de Alternatieve Elfstedentocht: 'Het had geen rondje langer moeten duren'

"Ik voel mijn benen en mijn rug wel", klaagt Huizinga lachend. Toch ging het in het begin van zijn 100 kilometer lange tocht nog best oké. "Ik voelde me echt heel mans daar op het ijs. De eerste drie rondes ging het echt lekker."

Zware condities

"Daarna werd het wel zwaarder. Dat lag aan mij, maar ook aan de omstandigheden. Het ging regenen, dus het ijs werd nat en papperig", legt Huizinga uit. De zwaardere condities zorgden dan ook voor oplopende rondetijden. "Maar dat komt ook omdat je elke ronde naar een verzorgingspost gaat. In het begin pak je snel wat te eten of te drinken, maar aan het einde ga je er even rustig bij zitten. De pauzes worden ook langer."

Voor de professionele rijders vandaag zijn de omstandigheden net zo belabberd. Bij het ontbijt 's ochtends zag Huizinga hoe de ijsmeesters druk bezig waren om het ijs goed te krijgen. "De hele nacht zijn ze bezig geweest. Of de wedstrijd door zou kunnen gaan, is vanochtend pas besloten. Het is gaan dooien, dus dat is altijd lastig."

De IJzersterkste

Huizinga heeft het schaatsvirus te pakken gekregen door zijn deelname aan het programma De IJzersterkste. "Daar ging het echt om de korte afstanden, dus na het programma ben ik wel echt door gaan trainen. Totdat ik een uur aan één stuk mijn rondjes kon rijden. Maar ja, op de Weissensee doe je er uiteindelijk iets meer dan vijf uur over. Dat had ik nog niet eerder beleefd."

Op de vraag of hij volgend jaar weer op het Oostenrijkse ijs staat heeft Huizinga nog geen antwoord. "Nou, na de tocht gisteren dacht ik echt: no way! Maar ja, ik liep ook ooit een marathon en toen zei ik hetzelfde. Een jaar later stond ik weer aan de start. Dus zeg nooit nooit."