Andries Knevel: 'Spotten met God is voor mij de grens'

{podcast audio="93523" caption="#6 Owen Schumacher ontmoet Andries Knevel" }

Knevel groeide op in een SGP-gezin in Bussum. In zijn jeugdjaren is hij zijn geloof een tijdlang kwijtgeraakt. "Dat was in de tijd dat ik met mijn lange haar naar de Beatles en de Stones luisterde en rondreed op een brommer."

Jaren later, tijdens zijn studie economie in Amsterdam krijgt hij een openbaring. "Het was in oktober 1971 om 11 uur ’s morgens toen een fractie van een seconde kwamen de vragen van het leven bij me naar binnen kwamen. Wie ben ik? En wat doe ik hier?"

Knevel raakte in een crisis en ging de bijbel lezen. Hij besloot het roer om te gooien en theologie te gaan studeren. Toen hij een advertentie zag in het omroepblad van de EO besloot hij te solliciteren voor een baan als politiek redacteur. "Ik heb er me mijn broer een fles wijn opgezet dat ik die baan zou krijgen. Dus dankzij een weddenschap en Gods ingrijpen ben ik bij de EO terechtgekomen."

Consequenties

Priemende ogen en de handgebaren en dat vingertje. Knevel kan zich goed voorstellen dat zijn optredens op televisie een bron van vermaak zijn voor satirische programma’s. "Ik heb er ook wel last van gehad en mijn kinderen zeker ook. Want de naam Knevel komt niet zoveel voor in Nederland. Achteraf heb ik me te weinig gerealiseerd wat de consequenties waren van mijn televisiewerk."

Hoewel Knevel om de meeste imitaties hartelijk kan lachen vindt hij dat de makers van Koefnoen in Hallo Heiland te ver gingen. In een boos artikel verweet hij de makers van Koefnoen van Godslastering omdat hij vloekend op televisie kwam. Hij vond zelfs dat de leiding van de AVRO het programma moest stoppen.

"Achteraf vind ik deze reactie wel een beetje ver gaan. Spotten met Christenen of die malle EO-presentator vind ik leuk. Ik heb ook behoorlijk wat zelfspot. Maar met God spotten is voor mij de grens."