Na terugkeer concentratiekampen wacht niemand op 3-jarige joodse peuter

Gershon komt alleen terug in Nederland, zijn ouders zijn vermoord in Sobibor. Ze hebben Gershon als baby alleen laten onderduiken en daardoor heeft hij het wel overleefd. Zijn ouders noemt hij daarom helden.

"Het was heel moedig van ze om dat te doen. Zij waren ook verzetsstrijders op hun eigen manier. Meer ouders zijn verzetsstrijders, omdat ze hun kinderen – het liefste bezit wat ze hebben - opgegeven hebben als baby. In de hoop dat het kind een kans zouden krijgen."

Als hij zit ondergedoken, wordt hij verraden. Hij is dan nog geen jaar oud. In kamp Westerbork komt hij terecht bij de groep Onbekende Kinderen. Daarna volgen ook nog de concentratiekampen Bergen-Belsen en Theresienstadt.

Terug in Nederland is er niemand die hem komt ophalen en Gershon komt in een weeshuis terecht. Bijna heel zijn familie is vermoord. Zijn onderduikouders uit Drenthe hebben stad en land afgezocht naar de jongen en vinden hem.

Gershon groeit op bij de familie alsof hij hun eigen zoon is. De verzwakte jongen sterkt erg aan en denkt dat hij voor altijd bij ze blijft wonen. Maar dat gebeurt niet. Na ruim een jaar moet Gershon weer weg. Het Joodse jongetje mag van pleegzorg niet bij een gereformeerde familie opgroeien.

Bij een Joods gezin

Hij komt opnieuw terecht in een weeshuis en woont ook nog een tijdje bij een verre nicht van zijn vader. Uiteindelijk komt hij terecht bij een kinderloos Joods echtpaar, waar hij tot zijn achttiende blijft wonen. Maar die vijf jaar na de oorlog zijn zwaar geweest voor de jongen. Hij is vaak verhuisd en omschrijft zichzelf als een pakketje dat steeds naar een andere plek werd doorgeschoven.

Ondanks dat Gershon nog altijd veel van zijn onderduikfamilie houdt, is hij toch blij dat hij uiteindelijk bij een Joods gezin is opgegroeid.

"Als ik er naar terugkijk, was het heel goed om in een Joods gezin te komen. Toen mij werd verteld dat ik Joods was, nam ik dat heel snel op. Omdat alles van je was afgenomen en je had niets wat constant was. Dat was wat ik besefte: dat was van mij, dat zit in mij en dat kan niemand meer wegnemen."