Waarom Ernst-Jan Pfauth jaloers is op christenen

Pfauth (36) worstelt erg veel met zingevingsvragen, met name in zijn werk. "Iedereen, zeker mijn generatie, worstelt met de vraag hoe ze waarde kunnen toevoegen met hun werk", vertelt hij. Als jonge twintiger ging hij keihard werken: "Ik ging me heel erg op mijn carrière richten, dus dan richt je je op waarden die daarbij horen: presteren, populariteit. Daar vond ik tot op zekere hoogte voldoening in, maar ik voelde ook dat het me nooit écht voldoening zou geven. Ik zou nooit genoeg twittervolgers hebben, nooit genoeg luisteraars van mijn podcast."

Hij besloot boeken te gaan lezen over zingeving. "Daarin werd vaak gezegd: je moet je overgeven aan iets groters dan jezelf. Nou, als je in staat bent om te geloven, heb je het heel makkelijk, want dan geef je je gewoon over aan Hem…", vertelt hij. Zelf vindt hij dat lastig, vertelt hij: "Ik kan het op dit moment niet rond krijgen in mijn hoofd."

Dankbaarheid

Als hulpmiddel om zingeving te krijgen, maakte Pfauth een tijdje geleden het Dankboek, waarvoor veel media-aandacht kwam. In dat boek kun je zelf dingen opschrijven waar je dankbaar voor bent. Ook dat is weer een puntje waardoor christenen een voordeeltje hebben, denkt Pfauth: "Christenen weten tenminste op wie ze hun dankbaarheid moeten richten…"

Pfauth denkt dat dagelijks danken voor zaken, wat in bijna elke religie verankert zit, erg goed voor een mens is. Door de secularisering raakten we die zaken kwijt. "We proberen die dingen weer terug te halen, omdat het waardevol voor het leven is. Het is onderdeel van menszijn wat we kwijt waren, maar nu weer terug hebben gevonden", aldus Pfauth.