Abdelkader Benali raakte zijn vader een beetje kwijt aan een oorlog via de radio

Afgelopen week kondigde de BBC aan te stoppen met zijn radio-uitzendingen in het Arabisch, daarmee komt er na 85 jaar een einde aan een belangrijke bron van berichtgeving in de Arabische wereld.

Door het bericht gleden mijn gedachten af naar de wereldontvanger van mijn vader. In 1990 gingen we huiswaarts uit Marokko. In een vol busje jakkerde onze vader door het droge Spaanse en Franse land.

In Antwerpen maakten we bij onze tante een tussenstop, om op adem te komen. Mijn vader plofte op de bank in de woonkamer en viel daar onmiddellijk in slaap. Na twee dagen non-stop rijden was hij gebroken, zijn ogen waren uitgedroogd.

Spookachtige beelden van oorlog

Toen hij wakker werd was hij een andere man geworden. De slaap had hem goed gedaan. Wat hij niet wist was dat zijn wereldbeeld in dat slaapje aan diggelen was geslagen.

Hij zette de televisie aan; we keken naar het nieuws. Wat we zagen waren spookachtige beelden van Koeweit City waar legerhelikopters rond de bolvormige watertorens cirkelden. De stad belaagd door het leger van de Iraakse dictator Saddam Hoessein. Een sinister beeld.

Het gezicht van mijn vader trok strak. Een stoffige woestijnstad was de navel van de wereld geworden.

Wereldontvanger van de kelderbox naar slagerij

Aangekomen in Nederland was het eerste wat hij deed de kluit van een wereldontvanger uit de kelderbox halen. Het gigantische, zwarte bakbeest beschikte over ontelbare knoppen, draaischijven en frequentieschermen. Hij parkeerde de wereldontvanger van de auto en reed ermee naar zijn slagerij. Daar zette hij het monster van ontvangst op een stellagekast.

De achterkamer van de slagerij veranderde in een radiostation waar hij niet van weg was te slaan. Het ding stond de hele dag aan. De berichtgeving rond de Irak-oorlog stroomde in het Arabisch naar binnen.

Er was natuurlijk de BBC dat in het Arabisch uitzond. Maar ook was er Radio Moscow. En je had Radio Monte Carlo Doualiya, uit Frankrijk. En er was Radio Bucharest dat in de jaren zestig was begonnen uit te zenden in het Arabisch om de banden met de Arabische wereld te versterken.

Oorlogsobsessie en bitterheid

De obsessie met de oorlog ging ten koste van de klandizie, maar het kon hem niks schelen. De Marokkaanse klanten kwamen niet meer voor het vlees, maar voor het nieuws.

Maar ergens raakte ik mijn vader in die periode kwijt. De oorlog vrat aan hem. Voor zijn was Saddam Hoessein een seculiere leider. Dat Saoedi-Arabië de hulp inriep van de Verenigde Staten voelde als verraad. De islamitische wereld draaide een koers die hij niet had voorzien.

Toen de oorlog voorbij was was mijn vader verbitterd geraakt over de loop van de geschiedenis. Hij voelde zich ontheemd, de wereld was een kwade plek. De wereldontvanger werd teruggebracht naar de kelderbox, hij heeft er nooit meer naar geluisterd.