Jesse Baudet en Thierry Klaver

Twee jonge honden dartelen door de gangen van de Kamer. De een nog wat onwennig, voor de ander kent Den Haag geen geheimen meer. Het zijn de fractievoorzitters van GroenLinks en het Forum voor Democratie. Klaver en Baudet hebben naast hun leeftijd wel meer met elkaar gemeen. Ze houden van knappe pakken, zijn razend slim en hebben een wederkerige liefdesrelatie met de camera.

Verder lijken ze totale tegenpolen. Baudet is rechts, Klaver links. Op het ene congres wordt gewaarschuwd voor genderneutrale gekkies terwijl GroenLinks-leden vies wegkijken als de naam Baudet valt. Klaver heeft naar zijn congres te luisteren, Baudet heeft niet veel op met partijdemocratie. Klaver kent de kunstjes van de Kamer en Baudet vraagt zich hardop af hoe hij in dit “stompzinnige” vak terecht is gekomen.

Antropologie

Zaterdag 25 november. Dik 1500 FvD’ers komen samen voor hun tweede partijcongres. Een flinke opkomst voor een piepjonge partij. De zaal zit vol, met blije mensen. Verschillende stands met regionale lekkernijen moeten verse leden naar de regioteams lokken. Zuid-Holland heeft Haagse hopjes mee, Friesland worst en Noord-Holland roomboter spritzen. Wie wat te eten pakt wordt direct gevraagd actief te worden binnen de partij. Het heeft iets aandoenlijks.

De samenstelling van het publiek is een mengelmoes van intellectuelen, Lions Club-leden, studentensociëteiten en voetbalverenigingen. Kleine groepjes klitten samen. Omdat echte afdelingen nog niet bestaan zoekt iedereen naar eigen clubjes. De grootste gemene deler is dat het de verkeerde kant op gaat met het land en dat “Het Forum” daar verandering in gaat brengen. Het zijn mensen die oprecht vinden dat ze Nederland gaan verbeteren.

Klaver

Bij mij valt het kwartje. De hele opkomst van het Forum voor Democratie doet me aan GroenLinks denken. Beide brengen zalen vol betrokken mensen op de been. Mensen met de beste bedoelingen glunderen als hun leider spreekt. Daarna hangt er een sfeer bij de borrel alsof de partij mee mag doen aan de finale van de Champions League, ze zijn aan het winnen. Intern zijn er verschillen zat, maar als team strijden ze voor de verandering.

De voormannen hebben een zelfde zelfverzekerde stijl. Zo riep Klaver op zijn achttiende al dat hij GroenLinks de grootste partij ging maken en is Baudet de zelfverklaarde belangrijkste intellectueel van Nederland. Ze houden van het podium. De twee hebben geoliede campagne-machines die ook buiten verkiezingstijd aan staan.

Klaver trekt nog altijd het land door met meet-ups en binnenkort zijn kantine-tour. Baudet maakt kilometers met Hiddema naar zaaltjes in Volendam en Terschelling en spreekt op zijn eigen talent scholen. Op de sociale media doen de twee niet voor elkaar onder en ze zijn ervan overtuigd dat ze een brede volksbeweging aan het bouwen zijn.

Verandering

Ze doen dat met dezelfde boodschap: Verandering. Dat klinkt misschien vaag, maar het spreekt wel aan. Veelgehoorde kritiek op de GroenLinks-campagne was dat het mooi klonk, maar weinig inhield. De ideeën waren wereld bestormend, maar over plannen hoorde je weinig. Behalve van tegenstanders die ze onbetaalbaar en onhaalbaar noemden.

Hetzelfde zou je kunnen doen bij de denkbeelden van Baudet. De man die het Europa van 150-jaar geleden als utopie noemt en terug wil naar oude westerse waarden. Zijn kritiek op moderne architectuur en hang naar een tijd vol armoede en ongelijkheid lijken makkelijk te beschieten.

Toch denk ik dat daar juist de sleutel tot succes ligt. Ze zijn niet vaag over hun idealen, maar juist duidelijker dan andere partijen. De tegenstelling is niet links/rechts maar conservatief/progressief en dat voelen beide mannen feilloos aan. Baudet kiest voor het conservatisme en Klaver “voor de verandering.”

Nog een overeenkomst om af te sluiten dan? Ze vinden het vast niet leuk met elkaar vergeleken te worden.

David van der Wilde is politiek redacteur voor De Nieuws BV