Barbecue splijt Binnenhof

Vegetarische volksvertegenwoordigers

Op de stoep van ons parlement klonteren sinds enkele jaren de vegetarische volksvertegenwoordigers samen voor hun eigen feestje. Aandacht vragen voor dat het zonder vlees ook leuk en lekker kan zijn, staat hier centraal. Al neemt dat soms zulke opdringerige vormen aan dat het ten koste gaat van een ongedwongen sfeer.

Zie hier een fundamentele scheiding van tafel en bord, die ons parlement op de laatste werkdag voor de zomer in tweeën scheurt.

Binnenhofse buurtbarbecues laten sponsoren door de vlees en vegalobby?

Hoe dan ook. Wordt het niet tijd om de Binnenhofse buurtbarbecues niet meer te laten sponsoren door de vlees en de vegalobby? En gewoon zelf het houtskool aan te blazen? Zelf burgers flippen op de laatste drukke vergaderdag is reuze onhandig, dat snap ik wel. Als er dan toch gekozen wordt voor een lobbylunch, zorg er dan voor dat de vleesboys en de vleesvervangende grillers gebroederlijk een BBQ organiseren. Dat is heel erg van deze tijd, waarin, op Wilders en Baudet na, iedereen het klimaat wil redden. Eén kilo rundvlees schijnt namelijk qua broeikasgas-uitstoot gelijk te staan aan 180 kilometer autorijden.

Klimaatwet

Als je samen een klimaatwet kan maken, is samen grillen een kleine stap, zou je denken. Maar schijn bedriegt. Toen de wet eindelijk af was, werd het idee geopperd om met alle zeven fractievoorzitters de wet te presenteren. Maar ja, wie mag er als eerste het woord voeren en wie als tweede, en wie als derde, enzovoorts. Voorstel één luidde: op volgorde van zich achter de wet scharen. Dat betekende Klaver als eerste, Asscher als tweede en Dijkhoff als laatste. Dat trok de VVD niet. Bij andere varianten kwam mede-initiatiefnemer PvdA wel erg laat aan de beurt. Na eindeloos gesoebat werd het idee los gelaten. De ene partij stuurde de fractievoorzitter, de andere de fractiespecialist.

Van de perspresentatie werd je trouwens geen klap wijzer. Om de beurt onderstreepte men het belang van de wet en bedankte men omstandig de ambtenaren van minister Wiebes voor het constructieve en creatieve meeschrijven aan de wet. Het wekte vooral de indruk dat zonder deze ambtenaren de kibbelende politici er niet uitgekomen waren.

Sancties ontbreken

Dat roept gelijk vragen op over de kracht van de wet. Een wet die zwalkend beleid moet voorkomen en opeenvolgende kabinetten dwingt in straf tempo de CO2-uitstoot af te bouwen. Maar over het dwingende karakter heb ik dus zo mijn twijfels. Ja, het is een wet en kabinetten zullen heus de druk voelen zich daaraan te houden. Maar sancties ontbreken. Een toekomstig onwillig kabinet kan dus ongestraft er met de pet naar gooien.

De zegen van Al Gore

Niet alleen de presentatie verliep stroef. Het plan van GroenLinks om met zijn allen die avond naar Jinek te gaan verzandde ook. De partij haalde nog wel een klein succesje. Via hun internationale klimaatnetwerk lukte het om het team van klimaatgoeroe Al Gore te bewegen een Tweet te versturen.

De zegen van Big Al is binnen, die eer valt niet iedere wet in Nederland te beurt. Maar ik geloof pas in de kracht van de wet als de werelden van vlees en non-vlees op de laatste werkdag voor de zomervakantie samen staan te knagen.