Milli Vanilli zorgde in 1990 voor het grootste schandaal uit popgeschiedenis

Girl I'm gonna miss you was de grootste hit van het illustere duo Milli Vanilli. Het Frans-Duitse popduo bestaande uit Fab Morvan en Rob Pilatus was enorm succesvol eind jaren 80 tot begin jaren 90. "Het waren modellen", vertelt Gerard Ekdom. "Het waren twee knappe jongens, gespierd en sportief, die waren getekend door een slimme zakenman genaamd Frank Farian."

Een zakenman en een geweldige band

Frank Farian was naast liedjesschrijver en producer bij Milli Vanilli ook de man achter onder meer Boney M. Ekdom: "Elke keer als je een plaat hoorde met een erg lage stem, was het altijd de stem van Frank Farian en niet die van de man die wij kennen, Bobby Farrell (Boney M .red). Het was altijd Frank Farian."

Farian had een geweldige band die fantastisch klonk, alleen zagen ze er niet uit. "Ze wilden zelf ook niet naar buiten", vertelt Ekdom. Dus zocht Farian twee modellen. Zo kwam hij uit bij Rob en Fab en dat werd Milli Vanilli.

{youtube url="https://www.youtube.com/watch?v=RdSmokR0Enk" start="false"}

Zongen Rob en Fab wel écht?

Ekdom kocht graag plaatjes en wilde destijds het liefst de hele Top 40 compleet hebben. "Op dat moment kwam Milli Vanilli op", vertelt Ekdom. Of hij de liedjes alleen luisterde om de collectie compleet te maken, was ook niet helemaal waar. "Als je de liedjes terughoort, het zit fantastisch in mekaar, het zijn ontzettend goede liedjes, ze kloppen aan alle kanten. Alleen de twee figuren op de hoes waren niet degenen die het zongen", zegt Ekdom.

Tijdens een groot optreden, voor duizenden fans, ging het helemaal mis. De band liep vast en Milli Vanilli wist niet hoe snel ze van het podium af moesten komen. Playbacken deden wel meerdere zangers, maar de twijfels ontstonden vooral over of Rob en Fab wel überhaupt zongen. "En daarvoor gingen ook wel geruchten", zegt Ekdom.

Gebrekkig Engels en andere artiesten

Ekdom: "Ze wonnen een Grammy. Ze waren de beste nieuwe act, en er zat al wel een randje aan die prijs van 'oei, dan heb je wat hoog te houden'. Dus ze lagen onder een vergrootglas." Ekdom zag ook dat de Europese versie van de plaat, een sticker had waarop de echte artiesten stonden, "en daaronder staat 'featuring visual performance van Rob en Fab'."

De belletjes gingen vooral rinkelen als het duo een interview gaf. Milli Vanilli klonk Amerikaans op band, met slang en al, maar als het duo werd geïnterviewd kwam het accent niet overeen met hoe ze klonken als ze zongen, bovendien was hun Engels gebrekkig. Toch bleef Farian de schijn ophouden. Dat ging zelfs zover dat het duo binnenkwam in de studio en vervolgens zich stierlijk ging vervelen, terwijl via de achterkant de echte band naar binnen kwam om muziek op te nemen.

'Een playback-act kan geen Grammy winnen'

In november 1990 bekende Frank Farian dat Rob en Fab niet echt zongen. "Het is iets dat al 100 jaar gebeurt in de popgeschiedenis. Ik bedoel, iedereen wist, Boney M was Boney M niet. En als je naar de jaren '90 kijkt, de Vengaboys hebben nooit een plaat gemaakt. Maar Milli Vanilli wonnen een Grammy en als je dat wint, dan moet je het wel echt gedaan hebben. Je kunt moeilijk een playback-act een Grammy laten winnen."

"Ze konden niet zingen", zegt Ekdom, "ze hadden wel een contract maar ze konden het echt niet. Dan houdt het ook echt op. Ze waren te ver heen." Uiteindelijk gaven ze de Grammy terug en gingen Rob en Fab, ondanks de discutabele zangkunsten door met optreden. Voordat hun comeback album in 1998 uitkwam, overleed Rob op 32-jarige leeftijd overleed aan een overdosis. Fab treedt nog op, "hij is een cultfiguur geworden", zegt Ekdom.

Jaren die ook Geen Lieverdjes Waren - JGLW

We zijn ongeveer halverwege 2020 en we kunnen nu eigenlijk al wel zeggen: dit jaar gaat de geschiedenisboekjes in als een venijnig jaar. Ieder jaar heeft natuurlijk z'n schaduwzijde, in JGLW bespreken Wouter Bouwman en Roelof de Vries de rafelrandjes van een jaar dat achter ons ligt.