'Oekraïense inzending heeft diepere laag die je niet hoort maar wel voelt'

“Sowieso is het songfestival ongelooflijk interessant. Het bestaat sinds 1956 en heeft zoveel belachelijk interessante nummers opgeleverd, die als je die allemaal bij elkaar voegt, een geschiedenisboek vormen.”

Zijn eigen liefde voor Oekraïense inzendingen ontstond in 2016, toen Jamala won met het nummer 1944. “Het lied gaat over haar grootmoeder die in 1944 met haar vijf kinderen op de trein is gezet door het Sovjetregime. Dat bezingt zij in een ongelooflijk mooi intens lied. Ik hoorde het in Stockholm bij de repetities en had kippenvel over mijn hele lichaam.”

Heer en meester

Waarom zijn die inzendingen van dit land nou zo bijzonder? “Na het uiteenvallen van Joegoslavië zie je dat een aantal nieuwe Oost-Europese landen meedoet en zij kijken op een andere manier naar het Songfestival dan wij. Zij zagen het echt als een kans om zichzelf te tonen aan de rest van de wereld. Oekraïne is eigenlijk heer en meester op dat gebied.”

Kijk naar de inzending van dit jaar. Het is nummer, een combinatie van traditionele folk en rap, is geschreven door mannen die een ode brengen aan hun moeders. “Waar de rap heel rauw is en puur, echt de moeder op een voetstuk plaatst. Zie je dat het refrein een vraag is, een roep om een slaapliedje.”

Alles komt weer goed

Er zit een laagje onder dit nummer, zegt Boomkens. Een laag die niet letterlijk hoort, maar wel voelt. “Het klinkt een beetje zoals: mama, ik wil je horen zeggen dat ik mijn ogen mag sluiten, dat alles goedkomt, dat er morgen weer een dag komt.” In het licht van de oorlog komt dit extra bij hem binnen.

Niet alleen bij hem overigens, ook bij de Oekraïense jeugd. “Zij dachten: dit is een lied dat heel Europa straks ziet. Wij pakken dit lied en plakken de oorlogsbeelden eronder. Eigenlijk krijgen wij, middels Stefania, de gruwelijkheden van de oorlog binnen in onze huiskamer.”