Wat de filmmuziek van Quentin Tarantino zo goed maakt
- Nieuws
- Wat de filmmuziek van Quentin Tarantino zo goed maakt
Een jong echtpaar in een Amerikaanse diner spreekt elkaar liefkozend aan met 'Honey Bunny' en 'Pumpkin'. Voordat je 'ah wat schattig' kan denken, veranderen de twee in brute overvallers. Op de achtergrond starten de eerste akkoorden van Misirlou van Dick Dale and His Del-Tones.
Iedereen is bekend met de typische filmmuziek in de films van regisseur Quentin Tarantino. Vanaf week draait draait zijn film Once upon a time in Hollywood in de Nederlandse bioscopen. En een nieuwe Tarantino betekent ook een nieuwe soundtrack. In NOS Met het Oog op Morgen legt filmjournalist Gijsbert Kamer uit wat de soundtracks zo goed maakt.
Muziekjournalist Gijsbert Kamer over de muziekkeuze van Tarantino II
Tarantino zoekt de muziek altijd zelf uit. "Voordat hij een film gaat maken, duikt hij zijn platenkamer in. Hij is een groot verzamelaar en kiest eerst de muziek. Daar bedenkt hij vervolgens de beelden bij."
Verborgen hits
"Je kan ook merken dat hij dingen uitkiest die mensen al kennen zonder dat ze er mee doodgegooid zijn. Een soort verborgen hits dus."
De cultregisseur selecteerde ook een Nederlands nummer voor één van zijn films: Little Green Bag van George Baker. "Hier is George Baker natuurlijk bekend, maar voor Tarantino is het een raar obscuur bandje met een one hit wonder. Juist daar houdt hij zo van."
Of de nieuwe soundtrack ook zo goed is? "De soundtrack staat vol met de meest spectaculaire, opslepende, vaak obscure pop- en rock 'n rollhits uit die tijd", zegt Kamer. "Ik kan niet wachten om de film te zien."
Gerelateerd
