Dit gebeurt er als je beroemdheden vraagt vijf minuten van hun kostbare tijd stil te zitten

Zijn reactie: "Gaan we doen. Eén minuut is ook prima." Want ook in een minuutje kun je een goed portret maken, is Cohens overtuiging. Niet door als een gek zoveel mogelijk foto's te schieten, maar door het juiste moment vast te leggen, vertelde hij aan NPO Radio 1 Sportzomer. "Als je er maar je tijd voor neemt", luidt zijn paradoxale uitleg.

Vijf minuten stilzitten

Dergelijke ervaringen deden Cohen beseffen dat het altijd over tijd gaat - en vooral over het gebrek daaraan. Het inspireerde hem tot zijn project Slowtime, waarvoor hij (bekende) mensen vijf minuten van hun 'kostbare' tijd vroeg, om zo stil mogelijk voor de camera te zitten.

Hij bouwde een polaroidcamera om tot 'pinhole-camera', waarbij het licht door een klein gaatje de camera binnenvalt. Hierdoor is een heel lange belichtingstijd nodig, en wordt iedere beweging vastgelegd op de foto. Hoe stiller iemand zit, des te scherper de foto.

Cohen liet de mensen alleen met de camera en hun gedachten, en kwam na vijf minuten weer terug. Vijf minuten kunnen heel lang duren als je niet mag bewegen en niet weet hoe lang je nog moet, maar ze kunnen ook voorbij vliegen als je in gedachten verzonken bent. "Ze werden zich bewust van de tijd", zegt Cohen.

Het tijdstip van overlijden

Maar Cohens fascinatie voor het onderwerp zit veel dieper dan de minuten die hij met celebrities heeft. Met zijn moeder had hij lange gesprekken over tijd, en het verstrijken ervan. Ze overleed vorig jaar na een ziekbed van twee jaar. 'Het gaat niet om hoeveel tijd je hebt, maar om wat je ermee doet', leerde Cohen van haar.

Het leidde tot zijn project 'Hoe laat de ogen luiken'. In de periode van zijn moeders ziekbed liet Cohen een horloge zonder wijzers tatoeëren op zijn pols. Toen zijn moeder er niet meer was, liet hij de wijzers zetten op tien over drie - het tijdstip van haar overlijden. "Ze is er nog steeds, in mijn tijd. Ze gaat pas dood als ik ook dood ga."