Hoe kijken dichters naar het koningshuis?

Anne Vegter - Iemand moest zich koning heten (2013)

Geschreven naar aanleiding van de kroning van Willem-Alexander tot koning.

Ik droomde dat ik jong lag opgerold in vreemd gewaad, ik was bedekt met dieren.
Ik kende nog geen naam van buiten, eigennaam ook kwijt. Kleine hermelijnen zwegen.

Ik droomde letterlijk dat niets op liefde wees, de dageraad kwam ook maar niet.
Ik droomde dit: mijn leven was te ruil, mijn staf keek uit naar eentje met illusies.

Hij koos voor water, ruilde me, ik was het water. Later zei ik iemand moest het doen.
Iemand moest de dijken spoelen, iemand moest de grond verschonen. Iemand moest

de goden Holland tonen. Lotsbestemming was niet echt mijn ding. Toen wilde ik mijn leven
nog eens ruilen. Misschien had Arnon Grunberg zin. Iemand moest het doen.

Tsead Bruinja - Vuurvogel (2019)

Geschreven na het overlijden van prinses Christina.

er is een kind gestorven
van wie de ouders een radio
naast haar box lieten neerzetten
daar werd ze rustig van

er is een oma gestorven
die liedjes bewaarde voor haar kleinkinderen
gewoon in haar telefoon

er is een tante gestorven
die als jonge vrouw hartstochtelijk liefhad
en daar geen toestemming
voor wilde vragen

er is een juf gestorven
die jonge amerikanen
leerde dansen en zingen

wie tijdens een pirouette niet duizelig wil worden kijkt zo lang mogelijk
naar één plek

er is een zwaluwkuiken
vanochtend met lichte botten
een toevallig nest uitgevlogen

hoe dicht ze bij de muziek is geweest
en welk geluk ze zichzelf heeft weten
toe te kwinkeleren

gaat binnenkort in vlammen op

Gerrit Komrij - Beatrix 2000 (4)

Geschreven in het jaar dat hij werd gekozen tot Dichter des Vaderlands.

Wat zou ze zeggen tot haar oudste zoon,
Als wijze raad of als verjaarsgeschenk,
Betreffende de toekomst van de troon?
Het volgende misschien: 'Lees boeken, denk,

Tuinier desnoods, ga wandelen met de honden,
Maar ga niet buikdansen in stadions
Volkshelden worden door het volk verslonden.'
Misschien. Ze giet haar woorden graag in brons.

Misschien ook niet. Wie weet gaat hij zijn gang
En heeft hij lak, straks, aan angstvalligheid.
Wie weet wil hij de tirannie verdrijven

Van alles wat nu mysterieus moet blijven.
Dan worden we een dwergstaat, ben ik bang.
Dan zijn we koning én geheimen kwijt