Eurovisie Songfestival: 'Een muziekfestijn of rariteit van politiek'

De een kijkt er een jaar lang naar uit, terwijl de ander het maar een grote poppenkast vol geschreeuw en lichtspektakel vindt. De meningen over het muziekfestival zijn aardig verdeeld. Eén ding is zeker: je kan er niet omheen. "Het komt overal voorbij, in ieder algoritme kom je Joost Klein tegen", zegt voormalig wielerprof en Spraakmaker Thomas Dekker. "Ik vind het mooi om te zien dat iemand echt iets wil, dat eigen maakt én de verwachtingen waar maakt." Bas van Sluis, onderzoeksjournalist bij Dagblad van het Noorden, ziet bij zijn collega's van de Leeuwarder Courant trots voor de Friese artiest en vindt dit terecht.

Politiek spel

Van Sluis kijkt met een journalistieke bril naar het festijn en dan met name naar de inzending van Israël. "Er wordt gezegd dat politiek niet mee doet, maar dat is toch echt wel zo", zegt de onderzoeksjournalist. Van Sluis merkte onrust in de zaal op tijdens het optreden van de Israëlische inzending, Eden Golan. "Tegelijkertijd heeft deze act wel de meeste punten gekregen." Songfestivalkenner Hijlco Span was aanwezig in Malmö en merkte een tweestrijd in de zaal op tijdens de repetitie van de Israëlische act. "De deelname roept veel emotie op, maar los van politiek blijkt het een sterke zangeres en een goed nummer te zijn", zegt Span. "Ik vind het heel knap van Golan, zij is een jonge vrouw en staat er sterk", zegt Van Sluis. "Ga er maar eens aan staan", zegt Van Sluis.

Span vertelt dat door de komst van het televoten kijkers anoniem kunnen stemmen, waardoor politiek niet de doorslag voor de winnaar geeft. "Je kunt door politiek nummer vier of vijf worden, maar de uiteindelijke winnaar is de winnaar van iedereen."

Met de tijd mee

In de Spraakmakers community komt veel het geluid naar voren dat vroeger alles mooier en beter was en dat het songfestival nu niets meer dan een grote poppenkast is. "Alle acts zijn buiten proportie en hebben niets meer met zingen te maken", zegt luisteraar Marga Korthof. Luisteraar Ko Poppe vult erop aan: "Ik vind het maar een groot lichtspektakel." Chris Becker vertelt dat, volgens hem, het merendeel van de nummers voor 12-jarige geschreven zijn. "De mooie nummers krijgen geen kans". Dekker vindt dat statement kortzichtig. "De jeugd is de toekomst, vernieuwing is niet tegen te houden en ook juist acceptabel", zegt de voormalige wielerprof. "Als je goede muziek wil horen, moet je gewoon niet het songfestival kijken."

Joost Klein roept echter veel respect op binnen de community. "Ik vond Joost fantastisch", zegt Korthof en ook luisteraar Poppe zegt het Europapa-spektakel morgenavond wel even te bekijken.

Verbinding

"Voor mij is het een spektakel van verbondenheid en vrijheid van uiting", zegt Span. Sinds 1980 is de songfestivalkenner jaarlijks aanwezig. "Je merkt een enorme gunfactor op de vloer. Ondanks alle problematiek ervaar ik het steeds als iets vrolijks." Aran Bade, entertainmentdeskundige bij RTL, was gisteravond aanwezig in de zaal en nam een uitgelaten gevoel waar. "Het is een rariteit met politiek maar het overheersende gevoel is een liefde voor muziek", zegt Bade. "Bij Joost Klein zag ik een verbindende factor door de teksten en de boodschap voor zijn ouders." Volgens hem trekt de positiviteit juist aan waardoor alsnog veel mensen het event volgen. "Het heeft een soort aantrekkingskracht, ook juist omdat het zo positief is.

Volgens Bade maakt Joost Klein kans op de overwinning door zijn authenticiteit. "Een 26-jarige jongen uit Friesland die zijn droom uitvoert, dat blijft overeind staan tussen al die bombastische acts."