'In mijn kindertijd op het Amsterdamse Bickerseiland las niemand een boek'

Snijder is relatief laat in zijn leven - rond zijn vijftigste levensjaar - begonnen met schrijven. Dit begon in een periode dat weblogs in de mode raakte op het internet. "Ik ben eigenlijk begonnen om te kijken hoe het zou zijn om een weblog aan te maken. Toen ben ik begonnen met een stukje tekst te schrijven."

Dat stukje was een herinnering aan Snijders jeugd op Bickerseiland. Daarna volgden meerdere stukjes. "Dat deed ik voor mijzelf, want niemand kende mijn weblog. De weblog was puur om mijn herinneringen te bewaren."

Uiteindelijk las zijn vrouw over zijn schouder mee en zij kwam met het idee om zijn herinneringen ook met anderen te delen. Zij zorgde ervoor dat Snijders werd uitgenodigd om een verhaal te schrijven voor een literair blad. Hij schreef het verhaal Het Dempie. Over het vuilnis in de Amsterdamse grachten, wat boven het water uitstak en waar Philip als kind opsprong. Het verhaal vormde later het eerste hoofdstuk van zijn debuutroman Zondagsgeld.

Ruw Bickerseiland

Snijder wijdt uit over zijn jeugd in de jaren zestig. "In mijn kindertijd verkeerde ik in een omgeving waar geen boeken waren. Mensen lazen niet op Bickerseiland", vertelt hij. Kinderen werden er op een redelijk harde en ongevoelige manier opgevoed. "Lieve, zorgzame moeders heb ik niet veel gezien op Bickerseiland. Het was niet poezelig, lief en moederlijk. Kinderen werden gezien als lastig."

Zijn verhalen zijn weliswaar gefictionaliseerd, maar liggen dichtbij het werkelijke leven van de schrijver. "Vooral in Zondagsgeld lijken de mensen in het boek sterk op mijn werkelijke familie leden."

Het Smartlappenkwartier

In Snijders nieuwe roman Het Smartlappenkwartier staat een ongeschoolde en wereldvreemde moeder centraal, die op een zondagmiddag opeens verdwenen is. Zijn eigen moeder is ook even zoek geweest, net zoals de moeder in het boek. Het was voor Snijder daarom ook niet eenvoudig om het boek uit te brengen. Pijnlijk zelfs: "Een boek uitbrengen over een moeder die lijkt op mijn moeder is niet makkelijk. Als het een heel positief verhaal was van lof, dan zou ik fijn hebben doorgeschreven. Maar dat is in dit boek niet zo."

De titel van het boek verwijst naar het kwartiertje voor het slapen gaan van moeder en zoon. "Ondanks dat het niet een standaard lieve moeder is, gaat ze wel elke avond bij haar zoon op bed zitten en zingt een kwartiertje smartlappen voor hem." Hij heeft het gevoel dat hij en zijn moeder dan allebei even hetzelfde voelen en verbonden zijn met elkaar: in de huilerigheid waar ze beiden even in wegzinken.

Alles van Nooit Meer Slapen terugluisteren?

Terugluisteren kan via jouw favoriete podcast. Nooit Meer Slapen is hét cultuurprogramma van de VPRO. Elke maandag- tot en met vrijdagnacht tussen 00.00 en 01.00 uur hoor je een diepgravend gesprek over cultuur, literatuur, film, muziek, theater of kunst.