Regisseur openingsfilm IDFA: 'Je moet als immigrant elke dag auditie doen'

In een hokje gestopt

"Ik wilde eigenlijk altijd bij dit onderwerp wegblijven, omdat het zo vermoeiend is", zei Padidar. "Inmiddels leer ik beter om de ruimte in te nemen die het onderwerp verdient." Haar documentaire vertelt het verhaal van vier vrouwen van verschillende afkomst, die al langere tijd in Nederland wonen en vloeiend Nederlands spreken, maar toch dagelijks in een hokje worden gestopt.

"De vervreemding voel je zelf, maar die ziet de buitenwereld niet, die wilde ik zichtbaar maken." Zo vertelde ze dat Khadija, een van de hoofdpersonen, na lang sparen een huis kocht in Rotterdam Noord, waarop haar nieuwe buurvrouw zei dat ze niet wist dat er in die buurt ook huurwoningen waren.

Goedpraten

Verder vertelde Padidar dat haar ouders werd uitgelegd hoe een deurbel werkte toen ze in Nederland kwamen wonen. "Ik dacht: waarom doen die mensen alsof m’n ouders idioot zijn?" Mensen herkennen vaak niet dat ze rare vragen stellen.

"Ben je besneden? Jullie trouwen toch ook met je neef? Zijn je kinderen wel van dezelfde man? zijn voorbeelden van vragen die we krijgen. Als je denkt dat het een gênante vraag is, stel hem dan ook niet." Ook snappen mensen vaak niet dat het denigrerend overkomt. "Mensen hebben de hele tijd de dwang om dit gedrag goed te praten."

Met haar film hoopt Padidar dat mensen doorkrijgen hoe ze zich gedragen, omdat ze nu zien wat voor impact hun gedrag heeft. "Ik vind het heel leuk om iets wat in iemands hoofd afspeelt zichtbaar te maken. Of dat nou een gevoel of fantasie is, of eenzaamheid of kracht."