Gabber en pianist; de documentaire Wognum moét je zien

Matthijs

Het begon met het idee om als afstudeerfilm een documentaire over de gabberscene te maken, maar hoe kom je als regisseur dan aan je hoofdpersonen? Regisseur Tim Bary: “Ik dacht, ik kan wel naar de hardcorefeesten gaan en ze daar aanspreken, maar dat werkt niet.” Hoe maak je immers een contact als de bas met 200 beats per minuut om je heen dreunt? En dus zocht Tim verder op Facebook, waar hij verschillende gabbers benaderde.

Hij kreeg verschillende positieve reacties terug, waaronder die van de bijzonder Matthijs M. Wognum: gabber, in de 40, modeltreinfanaat, lange tijd samen met zijn vriend en… een enorm pianotalent! Met die ingrediënten was het voor Tim natuurlijk niet moeilijk om te kiezen en 9 maanden lang trok hij met Matthijs op, op weg naar een concert in het Concertgebouw.

Piano

Een van de sleutelscenes van de film is wanneer we Matthijs volgen naar de pianowinkel. Hij vraagt aan de verkoper netjes of hij één van de piano’s even mag uitproberen. Natuurijk mag dat, daarvoor staan ze er. Matthijs klapt de klep open en begint een stuk van Liszt te spelen. De hoofden van de andere winkelbezoekers draaien zich langzaam om en aanschouwen het bijzondere tafereel: deze gabber in z’n trainingspak speelt wel heel erg virtuoos.

En dat talent is bijzonder want voor zijn 18e had Matthijs nog nooit een piano aangeraakt. “Ik ben toen wel vrij intensief begonnen met repeteren. Maar eigenlijk heb ik daarna ook wel weer heel veel jaren niet gespeeld. Eigenlijk is dat weer door de documentaire helemaal naar boven gekomen.”

Concertgebouw

De film eindigt op gewijde grond voor de klassieke muziek: Het Concertgebouw in Amsterdam. Tim: “Matthijs vertelde mij dat hij ooit in Het Concertgebouw werd aangesproken op zijn kleding: wat doe je hier? Toen was het concert afgelopen en hoorde hij de man verkeerde informatie vertellen over het leven van Chopin. Hij heeft die mensen ter plekke verbeterd. Dat verhaal inspireerde zo, dat ik dacht: weet je wat, jij gaat de mensen in Het Concertgebouw eens een poepie laten ruiken”.

En zo regelde Tim dat zijn nieuwe vriend in de kleine zaal mocht spelen. Het werd een emotioneel concert, zoals we zien in de laatste scene. “Ik speelde er een van mijn eigen werken. Dat heb ik postuum geschreven voor mijn ex-schoonmoeder die in 2014 overleden is. Dat stuk heb ik ooit in 2 uur geschreven omdat ik het voor haar uitvaart moest spelen”. Na negen maanden filmen heeft Tim geen heimwee naar de gabberscene. “Ik kan niet zeggen dat ik van de muziek ben gaan houden. Maar ik stond ook altijd nuchter op die feesten…”

De film Wognum is woensdagavond 5 december, te zien om 23:00 op NPO 2.

Meer van De Nieuws BV?

Volg ons op Instagram, Facebook en Twitter.