Nathan op 45-jarige leeftijd in transitie: 'Zat opgesloten in eigen lichaam'

Waarom duurde het bij jou even?
"Je had vroeger geen internet, dus je wist eigenlijk niet: wie ben ik nu eigenlijk? Je voelt dat je van binnen een man bent en aan de buitenkant klopt het niet. Maar je hebt geen lectuur die je er even op na kan slaan. Nou laat staan dat er een televisieprogramma met een transgender bestaat. Dat was gewoon allemaal niet. En dan leef je eigenlijk met een lichaam waarvan je denkt: het zal wel zo horen dan."

Wanneer kwam voor jou dan het kantelmoment?
"Op een gegeven moment, toen ik mijn dochter kreeg, dacht ik: ik kan jou niet vertellen wie ik eigenlijk daadwerkelijk ben. Ik leefde eigenlijk in een leugen voor mezelf, maar ook naar haar toe."

En toen kwam dus het moment dat jij dacht: ik moet het gewoon doen.
"Ja, ik had het idee: ik kan nu niet meer. Ik kan nu niet meer zo leven. Ik werd steeds ongelukkiger, bijna tegen het depressieve aan. Ik kon geen liefde meer geven aan anderen. En dat deed heel erg veel pijn."

Iedereen een mail gestuurd

Was het een eenzaam proces voor jou?
"Dat kan ik wel beamen. Maar eigenlijk voel je je de jaren daarvoor ook al heel eenzaam, omdat je opgesloten zit in je eigen lichaam."

Hoe was het om je collega’s bij de politie te vertellen dat je als man door het leven gaat?
"Ik heb naar iedereen een mail gestuurd met de omschrijving: dit gaat er gebeuren. Ik ga in transitie en deze stappen gaan jullie met mij ervaren. Je ziet baardgroei, je stem gaat veranderen en je borsten gaan eraf."

Heeft de politie je kunnen begeleiden?
"Nee, ik was de eerste transman. Op een gegeven moment ben je echt zoekende. Wat gaat er nu eigenlijk allemaal gebeuren? Waar moet ik eigenlijk naar mijn naam gaan veranderen? Wat betekent het voor mijn contract?"

Open persoon

Hoe reageerden anderen in je omgeving?
"Ik kreeg heel veel negatieve reacties. En nu nog steeds. Dat zie je ook op de social media. Men moet er altijd wel iets van vinden. Ik ben een heel open persoon en hoop dat deze negatieve mensen een draai maken. Dat ze zien dat je ook heel mooi kunt veranderen."

Je reageert nuchter als mensen per ongeluk nog 'ze' zeggen
"Dat klopt ook inderdaad, dat collega’s zich gewoon vergissen. En dan verkoop ik een klap, haha. Wat zelfspot kan helpen."

Inmiddels werk je op een andere locatie. Is dat fijner?
"Ik krijg nog een operatie. Ik wil gewoon verder als man zoals ik nu ben. Ik hoef niet elke keer te gaan herhalen: ik heb in transitie gezeten. Nee, ik wil naar de toekomst kijken."