Typhoon: 'Ik ben vaak op mijn bek gegaan'

'Muziek heeft ons op een parallel pad gebracht'

De broers schelen 7 jaar. Tussen hen in zit broer Earlrandall, bekend als comedian O’ Dog. Vierde telg is zus Dinopha. Op jonge leeftijd kan 7 jaar een groot leeftijdsverschil zijn, maar "muziek heeft ons op een parallel pad gebracht", zegt Kevin. "Toen ik begon op te treden, ging Typhoon als het mocht mee. Dat maakte de band veel sterker dan je zou verwachten gezien het leeftijdsverschil."

Glenn: "Ik was het kleine broertje en Kevin was toen echt de grote broer. Ik keek ook wel naar hem op, wat betreft muziek, maar omdat hij niet rookte en niet dronk. Dat heb ik een klein tijdje vol kunnen houden", zegt hij lachend. "Hij was wel echt een voorbeeld daarin. Ik zeg weleens: als Kevin was gaan paardrijden, was ik een heel goede paardrijder geworden."

'Hiphop was bevrijdend'

"We woonden in 't Harde", vertelt Kevin. "Hiphop heeft ons gevonden. Via de radio, het was pre-internet. En door de platenwinkel in te gaan. En via MTV op televisie."

Glenn: "Hiphop was zo bevrijdend. We zijn beiden stotteraars. Voor hiphop had je geen opleiding nodig, je kon een simpele beat slaan en je vindingrijkheid qua taal kwijt. Op het moment dat ik dat hoorde en het na ging rappen, merkte ik dat ik niet aan het stotteren was. Het was super bevrijdend."

"Het gaf ons ook een identiteit", vult Kevin aan. "We waren de enige zwarte familie in de wijde omtrek. We hadden geen representatie daar. Hiphop gaf ons ook zelfvertrouwen. Je hebt constant een sociaal vergrootglas op je."

"Ik heb heel veel logopedie gehad. Het gaf een heel natuurlijke tegendruk. Het is iets psychologisch. Hiphop was een tool tegen het stotteren."

Glenn: 'Ik ben vaak op mijn bek gegaan'

Er waren in Glenns leven verschillende momenten waarop het vastliep, waarop er hard gevochten moest worden. "Ik ben een onderzoeker", antwoordt Glenn ter verklaring. "Ik ben nieuwsgierig: vrijheid is mijn drijfveer. Liefde is daarin de oplossing, maar die kon ik niet altijd ontvangen. In die weg, naar het ontvangen van liefde met vrijheid als motor, ben ik heel vaak op mijn bek gegaan.

Ik wilde heel graag, maar ik wist niet per se waar ik mezelf, God of liefde moest vinden. Dat heeft er denk ik voor gezorgd dat ik mentaal in de knoop kwam, met burn-out en depressie tot gevolg. Maar ik realiseer me ook dat die weg heel mooi is geweest. Zonder het nu te romantiseren, want ik heb een paar keer echt flink aan de afgrond gestaan om het zo te zeggen."

"Ik ben er ook wel echt van geschrokken. Mensen zeggen: kunst wordt geboren uit leed. Ik denk dat ik dat ook een beetje gecultiveerd heb misschien. Dat ik oké werd met het niet oké zijn. Maar ik ben heel erg blij dat ik daaruit ben gekomen en kan zeggen dat ik nu gelukkig ben. Dat die periode achter de rug is."