Verlangen naar de Afghaanse lente

De zanger Sarban woont tegenwoordig, zoals de meeste Afghaanse artiesten, in het buitenland. Zijn lied Bya Ki Barem Ba Mazar gaat over het lentefeest in de noordelijke stad Mazar-i-Sharif. Het festijn kent een lange traditie waarbij Afghanen speciale gerechten voorbereiden, zoals de fruitsalade Haft Mewa. De stad staat ook bekend om de rode tulpen die feestelijk worden uitgestald als de lente begint. Volgens Niloufar Rahim herinnert het lied ook aan een ander Afghanistan. Een land dat zij alleen nog uit verhalen kent en waarover gedroomd wordt. “Het roept een gevoel van thuis bij mij op. Het is een nostalgisch nummer voor ons Afghanen die in het buitenland wonen”, zegt Rahim. “Vooral bij Afghanen die niet terug kunnen roept het veel emoties op.”

Het afgespeelde lied van Ustad Abdul Wahab Madadi klinkt revolutionair en dat is ook de reden dat het voor de landgenoten van Rahim het strijdlied is geworden. Het nummer geeft de vaderlandslandsliefde van veel Afghanen weer. Het laat ook zien hoe muziek en politiek met elkaar verbonden zijn. De zanger zegt dat mensen moeten opstaan voor hun land. Ondanks dat het lied bekend is onder Afghanen is de zanger in vergetelheid geraakt.

Dit lied raakt Rahim emotioneel. ”Het lied geeft het sentiment weer van Afghanen. Het land kan het niet meer aan, en zij kunnen het niet meer aan. Voor Afghanen onder het Talibanbewind is het verschrikkelijk, maar ook voor Afghanen in het buitenland is het verschrikkelijk. Je kunt niet terug en je kunt ook niks doen voor het land.“

Aryana Saeed is een van de meest populaire artiesten op dit moment. Rahim sluit af met een lied van deze zangeres dat over Afghaanse vrouwen gaat. Haar muziekclips worden door miljoenen mensen beluisterd. “In haar nummer Qahramaan, dat kampioen betekent, zingt ze over de belangrijke rol van de vrouw. Dat maakt haar ook zo populair bij veel Afghanen.”