Xillan Macrooy over Creoolse begrafenismuziek en een dorp zonder mannen

Meervoudige identiteit

Mi kanto, ma mi de ete, het eerste nummer dat Xillan laat horen. Het is hét Surinaamse feestnummer bij uitstek, maar er zit ook een serieuze boodschap in volgens Macrooy. "Ik ben gekanteld, maar ik ben er nog, betekent de titel", vertelt Macrooy. "Een heel krachtig nummer dus. Het heeft invloeden uit Afrikaanse muziek en komt voort uit de Kawinamuziek die ook een religieuze functie had. Later kwamen daar ook Amerikaanse invloeden bij. Kaseko is dus echt een symbool voor de meervoudige identiteit van Suriname, alles loopt door elkaar."

Begrafenismuziek

Ook speelde Xillan zijn eigen versie van het lied Dresi Mi, dat traditioneel op Creoolse begrafenissen wordt gezongen. "Ik vind heel veel troost in de Surinaamse cultuur", vertelt Xillan. "Als ik dit nummer zing, dan voel ik de Surinaamse traditie van omgang met de dood, die is heel sterk. Het Creoolse proces rondom een begrafenis is intens, mensen komen dagenlang bijeen om samen te zingen en dit nummer ontbreekt nooit. Als iemand dit inzet breken zelfs de sterkste opa’s, vaders en neven. Het raakt heel diep."

Een dorp zonder mannen

Xillans eigen nummer, Mother, heeft een bijzondere voorgeschiedenis. "Mijn opa is marron, zij vochten in de jungle tegen het koloniale beleid. Maar in het dorp waar hij woonde vond niet iedereen uit zijn familie aansluiting. Zo was zijn oma het niet eens met veel van de mannen in het dorp. Toen is ze op een dag een boot ingestapt en dieper de amazone ingevaren, daar is ze een nieuw dorp gestart. Zonder mannen. Ze noemde het Frimangron, dat betekent vrijmansland. Het werd een plek waar ze kon doen wat ze wilde, en zijn wie ze wilde zijn." Het inspireerde Macrooy tot het maken van het nummer Mother. Hij speelde het live.