Hoe moet Europa zich in de toekomst verhouden tot Rusland?
- Nieuws
- Hoe moet Europa zich in de toekomst verhouden tot Rusland?
De oorlog in Oekraïne is de tweede maand ingegaan, een tweede maand oorlog in Europa dus. Met tot nu toe opvallende eensgezindheid bij de lidstaten van de EU, met sancties, met wapenleveranties. Maar ook met een geldstroom van honderden miljoenen euro's per dag richting Rusland: vanwege het gas. Wat moeten we als Europa met dat land dat nergens heengaat, daar gewoon blijft liggen in het oosten. Hoe moeten we ons verhouden op de langere termijn? We bespreken het met Caroline de Gruyter, Europa-correspondent van NRC Handelsblad in NOS Met het Oog op Morgen.
Video niet beschikbaar
Geheime onderhandelingen
Er lijken in Europa twee stromingen te zijn: die van Macron en Scholz, die contact houden met Rusland, en die van landen die alle banden willen verbreken. Maar, wat is wijsheid? "Ik denk dat Europa geheime onderhandelingen moet voeren en niet alles zo publiekelijk moet doen. Want Poetin wordt nu toch in het nauw gedreven, dat maakt het moeilijk uit de hoge boom te komen. En als je publiekelijk met hem blijft onderhandelen, maakt het voor hem moeilijk om iets te accepteren."
De Gruyter denkt dat Europa hier discreter in zou moeten zijn. "We moeten niet per se onderhandelen, maar vooral contact onderhouden. Als er helemaal geen contact is, is er ook geen andere oplossing dan maar wachten tot er een winnaar komt op het slagveld."
Drijfveren van oorlog
De Gruyter denkt dat deze situatie voor Europa lastig is om over na te denken, aangezien we al lange tijd geen oorlog kennen. "Het is moeilijk om te weten wat vrede eigenlijk is, als je niet weet wat oorlog is. We kennen in Europa nauwelijks meer de dynamiek daarvan. We hebben toch niet helemaal begrepen dat deze man echt oorlog wilde."
"De bedoeling van de Europese integratie was: nooit meer oorlog op het continent, en dat hebben we de hele tijd met succes gedaan," vertelt De Gruyter. Maar toch ontbreekt er iets in Europa: "Er zijn allemaal rationele analyses geweest van waarom Poetin geen oorlog zou moeten willen, hij had helemaal geen baat bij een all out war, maar hij heeft het toch gedaan. We kennen eigenlijk nauwelijks de drijfveren meer van mensen die wel oorlog voeren. Dat maakt het moeilijk om na te denken over: wat dan hierna?"