Wat kunnen we opmaken uit Poetins annexatie-speech?

Weinig emotie

Er zat weinig emotie in de speech, vertelt Drost. "Het viel me op dat Poetin heel kalm en rustig in die grote gouden zaal van het Kremlinpaleis stond. Als je geen Russisch spreekt zou je eigenlijk denken dat het een andere speech was."

Dat staat in contrast met de inhoud van de speech: "Als je luisterde wat hij zei, hoorde je eigenlijk hele heftige dingen. Hij was heel fel tegenover het Westen en zijn houding was heel anders een moment later op de avond toen hij op het Rode Plein stond, voor een grote massa Russen. Daar stond hij dan weer vol emotie voor het publiek te speechen."

Drie factoren

Drost bestudeerde honderden speeches van Poetin voor zijn onderzoek. Volgens hem was de inhoud van deze speech van te voren wel goed te voorspellen. "Je kon wel verwachten dat er drie dingen in terug zouden komen. Ten eerste dat hij af zou geven op het Westen. Het tweede element is de geschiedenis. Hij had het over de historische band met de geannexeerde regio's. Het derde element is het zelfbeschikkingsrecht: dat mensen die in de regio's wonen mogen kiezen waar ze bij willen horen. Daarbij laat hij dan even achterwegen dat het door een illegaal schijnreferendum wordt gedaan."

Opvallend was volgens Drost het afgeven op het Westen. "Hij had het over 'het decadente en verdorven Westen'. Waar het moreel er volgens hem verdorven aan toe is."

De annexatie is in de speech nauwelijks aan bod gekomen in de speech. "Het ging alleen maar over het 'kwade Westen'. Poetin wil het laten lijken alsof hij geen keuze had. Hij moest die 'arme mensen' in de Donbas en de andere regio's die geannexeerd zijn wel beschermen en bevrijden. Dat is ook een boodschap naar z'n eigen bevolking, dat Rusland nu in strijd is met het bredere Westen."