Honden lijden niet onder corona, maar 'het is geen goed jaar om mens te zijn'

Met een verse variant van het coronavirus in Zuid-Afrika en een nieuwe versie van een lockdown, krijgen we, tegen wil en dank, weer meer tijd voor onze nieuwe volkshobby: wandelen. In het jaar dat we nauwelijks mochten sporten, dansen of drinken, blijft lopen over. We kunnen niet vluchten, maar wel wandelen. En wandelen is lopend geduld hebben.

Wandelend cliché

De pandemie heeft ook van mij een wandelcliché gemaakt. Ik ben zo'n vrouw met een coronahond die groot is geworden tussen lockdown en quarantaine. Met hem aan de lijn ontdek ik mijn half gesloten stad Rotterdam nu op zijn honds. Ik leer de straten met KFCs mijden omdat er teveel kippenbotjes op de grond liggen. Ik weet aan welke singels de speelhonden lopen en waar de vechthonden. Ik weet op welke tijden ik de speelplaatsen moet vermijden omdat er teveel gillende kinderen zijn. Ik heb geleerd dat er een wereld van levende wezens is en een wereld van dingen. Ballen worden gevonden en verloren. Hamburgerdoosjes, bladeren, stokken en verloren wanten zijn geen troep, maar speelgoed dat ligt te wachten om opgepakt te worden door de bek waar het in past.

Terwijl een grote groep in de maatschappij van eenzaamheid in isolement wegkwijn, ben ik socialer geworden door mijn hond. Terwijl hij speelt en snuffelt, praat ik met de baas van de poepetende Bonkie over hoe je het best zelf je haar kunt knippen, heb ik elke dag een praatje over God met de werkeloze kok die zijn Staffordshire uitlaat, en mag de baas van Goofy van mij een rondje lang klagen over solliciteren en verplichte allergeentesten.

'We kunnen niet vluchten, maar wel wandelen'

We dachten dat Rotterdam de stad was van de architectonische hoogstandjes; de kubuswoningen, hoge boog van de markthal en de glimmende pot van het depot, maar het is de Kralingse Plas die dit jaar trekpleister nummer één werd. Zo populair dat bijna ieder weekend de parkeerplaatsen ervan werden gesloten. Ook de stadsmens wil gewoonweg wat mooie bomen en een plasje water.

Het is geen goed jaar om mens te zijn, maar de meeste dieren hebben nergens last van. Honden lijden niet onder corona. Ook ganzen, mieren en vossen leven zoals daarvoor. Dat is een soort troost, hoe schamel ook.