De rol van de hersenen in crimineel gedrag

Zij probeert, ondersteund met eigen onderzoek, het belang van biologische factoren in criminaliteit aan te tonen. "Wat we zien is dat jongeren die vervallen in delinquenten een lager afgesteld stresssysteem hebben", stelt Nauta.

Lager afgesteld stresssysteem

Een voorbeeld: u staat met een groep vrienden voor de bank en een van uw vrienden stelt voor een overval te plegen. Wordt u bang? Heel goed, uw stresssysteem staat gunstig afgesteld. Iemand die dat niet heeft, kan weleens over gaan tot crimineel gedrag. Een tweede, biologische reden voor criminaliteit, is de prefrontale cortex in de hersenen. Die ontwikkelt trager dan de rest van de hersenen en staat het overzien van gevolgen op de lange termijn in de weg.

Beter behandeling door profielschets van jongeren

Door het samenvoegen van die twee biologische factoren met de omgevingsfactoren en psychologische aspecten, hoopt Nauta een profiel te kunnen schetsen van delinquente jongeren. Met een dergelijk profiel is voorspellen van crimineel gedrag beter mogelijk, net als de behandeling van de oorzaken voor dit gedrag. Behandelen is in dit geval ook een betere oplossing dan straffen, vindt Nauta: "Als je jongeren die ernstig delinquent gedrag vertonen alleen maar opsluit, dan worden ze daar niet heel veel beter van. Je moet echt zorgen dat je ze leert wat de gevolgen zijn van hun delict en dat je ze meegeeft waar hun gedrag nu eigenlijk vandaan komt. Daarmee bereik je meer dan dat je ze alleen maar opsluit."