Hoe gaat het Veteranen Search Team te werk?

Mix aan ervaring

Met het nieuws over de gevonden lichamen van vermoedelijk Hebe en Sanne, krijgt het gesprek een treurig begin. "Je hoopt toch altijd dat je, in dit geval, een auto aantreft met daarin twee mensen die blij zijn dat ze gevonden zijn", vertelt Dennis van der Kraatste. "Het is niet de uitkomst waar je op hoopt. Je probeert overal alle kieren en gaten van het gebied mee te nemen."

Hij vertelt hoe het veteranenteam te werk gaat. "Wat wij eigenlijk altijd doen, is dat we alle vermissingen in Nederland monitoren. In 75 procent van de gevallen worden we door de politie gebeld om ingezet te worden. 25 procent van de casussen die we doen, daar bellen we zelf op, als we denken dat we zelf iets kunnen betekenen." De achtergrond van de vrijwilligers verschilt. "Wij zijn een kleine 2.500 vrijwilligers, met een geüniformeerde achtergrond. Daarvan is 85 procent veteraan. Dat varieert van uitgezonden zijn in Libanon tot aan Afghanistan. De rest is een groepje politie, boswachter, ambulance, brandweer, verpleegkundigen. Dat zorgt voor een enorme mix aan ervaring", vertelt Dennis.

Intrinsieke motivatie

Op de vraag waarom Van der Kraatste met zijn echtgenote doet wat hij doet, antwoordt hij: "Waarom niet? Als je de kennis en kunde hebt om een medemens te helpen, zou het zonde zijn om dat na te laten. Er zijn verschillende casussen geweest, heel veel, waarbij we de persoon levend hebben kunnen aantreffen. Er zijn er ook genoeg bij dat als we dat niet hadden gedaan, het heel anders had afgelopen."

Mariska vertelt waarom ze ooit zijn begonnen. "Wij kregen een verzoek om met andere veteranen te ondersteunen bij de zoekactie naar Anne Faber. Dat hebben we toen gedaan. Het grootst gedeelte van de veteranen die meehelpen hebben gewoon een betaalde baan. Maar we hebben gelukkig ook werkgevers die ons vrij geven om te gaan zoeken. Intrinsieke motivatie, dat zit in ons. Je werkt niet bij de politie of defensie om rijk te worden, dus het zit vanbinnen."

Dennis vult aan. "Het werk vraagt wel veel concentratie en daar komt de kracht van de stichting vandaan. Er is vertrouwen in elkaar en kameraadschap. In de ochtend zeggen we altijd: 'We gaan door tot het licht uit gaat'. Daarmee bedoelen we het licht bij de vrijwilligers. Op het moment dat die gaan verzwakken moet je echt wisselen. Mentaal vraagt het best wat."