Minder witte hermelijnen door zachtere winters

Hij is klein en schattig, maar dat is slechts schijn. De hermelijn is een hele fanatieke jager, die prooien kan pakken groter dan hijzelf. Muizen, vogels en zelfs konijnen zijn een kolfje naar zijn hand. Hij doodt ze met een fatale beet in de nek.

Geen sneeuw

De hermelijn heeft een zomer- en een wintervacht. In de zomer is de vacht roodbruin, in de winter is het soms wit. Het staartpuntje blijft echter altijd zwart. In het koudere deel van het verspreidingsgebied van de hermelijn wordt de vacht in de winter geheel wit. In warmere gebieden wordt de wintervacht slechts gedeeltelijk wit. Nederland ligt net op de grens tussen koud en niet koud: een deel van de hermelijnen verandert van kleur, maar er worden elke winter ook bruine dieren waargenomen. Vanwege onze zachte winters lijkt het er sterk op dat het aantal witte hermelijnen in ons land afneemt. In een sneeuwloos landschap heeft het geen zin om van kleur te veranderen.

Koningsmantel

De bekendste hermelijn van Nederland is het exemplaar dat is verwerkt in de Koningsmantel, die in de kledingkast hangt van Willem-Alexander. Bij de kroning en inhuldiging van 2013 droeg Koning Willem-Alexander deze mantel. Het is afgezet en gevoerd met wit hermelijnenbont. Eeuwenlang was dit geliefd materiaal voor koninklijke mantels vanwege zijn luxe uitstraling en zachte textuur. Het gebruik van hermelijnenbont in koninklijke kleding heeft echter ook geleid tot discussies over dierenwelzijn. Steeds meer leden van koninklijke families in Europa kiezen ervoor om geen bont meer te dragen en geven de voorkeur aan diervriendelijke alternatieven.

Kleine marters

Officieel worden bunzing, hermelijn en wezel gerekend tot de kleine marterachtigen. Ze zijn flink kleiner dan bijvoorbeeld de steenmarter en de boommarter. Laat staan soorten als de otter en de das, die ook tot deze 'familie' behoren. Het kleinste roofzoogdier ter wereld is de wezel. Met een lengte van maximaal 23 cm lijkt het dier wel wat op een slanke muis. In de volksmond wordt de wezel dan ook de muishond genoemd, of de 'rennende sigaar'. De hermelijn lijkt erg op de wezel, maar is iets groter en de demarcatielijn, de scheiding tussen de bruine rug en de witte buik, is recht, waar hij bij de wezel grillig is. De hermelijn heeft geen wangvlekken; de wezel wel. Tot 1994 mocht er op bunzing en hermelijn worden gejaagd. Inmiddels zijn ze in een groot deel van ons land beschermd. En dat is nodig ook, want het gaat niet goed met de kleine marterachtigen.