Strafpleiter Inez Weski stopt de Golem in de Tijdcapsule

Betoog van Inez Weski, mede geënt op haar boeken 'Het geluid van de stilte' en 'De jacht op het recht'.

Tja, wat moet er in een tijdcapsule.

Eeuwig gesloten? Is dat gegarandeerd? No escape? De ruimte in? Andere planeet mee verblijden?

De aarde draait zich in klimaatellende steeds langzamer rond in zijn graf. Of is het haar graf. Immers 'moeder aarde'.

Zou het mogelijk zijn een kwade tijdgeest van hysterische bevolkingscontrole, van oorlog en chaos, van haat zaaien en desinformatie voor eeuwig op te sluiten in een tijdcapsule?

Dat ondertussen in oorverdovende stilte, de aarde zich weer zal mogen herstellen?

Zonder ruilverkaveling, genocides, maar inclusief gezonde flora en een gezonde al of niet menselijke fauna? Dat er echte jeugdzorg, onderwijs, zwemles, natuur en hoop op een vrij mooi leven voor een ieder kan zijn?

De geschiedenis leert helaas, dat die kwade geest van chaos altijd weer weet te ontsnappen. En gesterkt door de alles overheersende algoritmen en AI nog makkelijker het restje van het leven op aarde richting afgrond helpt.

Denk aan de marginalisering of zelfs ontkenning van al die genocides, denk aan hen, die als moderne tot slaaf gemaakte nog steeds dienst doen in de krochten van de economieën. Hoezo Yezidi's, hoezo Rohynja's, waar ligt Darfour?

Of denk aan al diegenen, die voorgeprogrammeerd elkaar de hersens inslaan om elkaars geloof, uiterlijk of herkomst. Of gewoon omdat men de verkeerde lief heeft.

Kennelijk wordt nog wel fijn samengewerkt om 'vreemdelingen' buiten te houden. Die worden in hun bootje met het hele gezin terug de oceaan op geduwd. Dan spoelt er af en toe maar een peutertje aan op het strand.

Ook in Nederland staat men al bijna in ganzenpas klaar om over de ander heen te stappen.

Die tijdgeest en die tijdcapsule deed mij denken aan de oude Oost-Europese legende van de Golem over een van klei en aarde geboetseerd schepsel dat zou moeten gehoorzamen aan zijn schepper, een soort Superhero, die in tijden van nood de mensheid komt redden, maar uiteindelijk zijn schepper niet meer gehoorzaamt en zich als het monster van Frankenstein losrukt en juist alles op zijn weg vernietigt.

Dus als het ware de roep om de sterke man. De roep om van afschaffing van al die onnozele grondrechten. Te 'woke'.

Te herkennen in de drang om met allerlei fijnmazige wetten, regeltjes, protocollen en software het leven op aarde feitelijk te knevelen. Goede of kwade bedoelingen. De hoeveelheden slachtoffers lijken nog slechts 'collateral damage'.

Wie en wat houdt die tijdgeest, die losgeslagen Golem nog tegen? De trias politica? De scheiding der machten. Dus dat de uitvoerende, de wetgevende en de rechtsprekende machten elkaar controleren? Een onafhankelijke Eerste en Tweede Kamer? Een eerlijk transparant kabinet? Een niet machtswellustige president? Helaas blijken die machten soms al te veel met elkaar verstrengeld.

Na de Tweede Wereldoorlog zijn internationale verdragen ter ter beteugeling van de almachtigen en de teloorgang van de menselijkheid in het leven geroepen. Maar wat als die prachtige principes steeds vaker worden genegeerd? Dan heerst de kwade tijdgeest, dan is de Golem weer los.

Dus die tijdcapsule zou in een ideale wereld met die Golem moeten worden gevuld. Rustig laten slapen in zijn capsule, maar dan wel met als bonuspakket een buddy, een coach, een anti-hero, om met Taylor Swift te spreken. Die de boel nog enigszins binnen de rails houdt, als redder in de nood.