'Niet iedereen binnen de queer community wil in een hokje gestopt worden'

Een aangeschoten gesprek

Sambo bedacht het idee voor het theaterstuk een jaar of vijf geleden toen hij met een vriend van hem, een transman, aan de telefoon zat. "We waren wat aangeschoten", vertelt Sambo. "En hij zei steeds: ik moet je wat vertellen. Ik wist al waar het over ging, namelijk dat hij een transman is. Uiteindelijk vertelde hij dat. De volgende ochtend was ik weer nuchter en raakte het gesprek me ineens, omdat het heel herkenbaar was. Toen besloot ik hier iets over te maken."

Uit de kast

Voor Sambo’s vriend was het dus eigenlijk zijn coming-out, en juist dat vindt Sambo lastig. "Dat hele coming-out vind ik een moeilijk ding. Heteromensen komen toch ook niet uit de kast? Het gaat erom dat je vertelt wie je bent."

Acteur Jimmie Heijgelaar is een transman en speelt in het stuk Gendermonologen. "Toen ik mijn coming-out had, wilde ik juist dat iedereen me ging zien als jongen", legt hij uit. "Alleen nu, als het niet ter sprake komt, vertel ik het niet."

Verhalen met een contrast

De cast bestaat uit vijf jonge mensen die zowel uit gestudeerde en niet-gestudeerde acteurs bestaat. "We hebben veel mensen geïnterviewd. En uit die interviews hebben we er vijf gekozen. We hebben daarbij gekeken welke verhalen bij elkaar komen, maar ook elkaar contrasteren." Volgens Sambo willen ze namelijk niet laten zien dat iedereen het goed heeft, want dat is volgens hem niet zo. "Binnen de queer community zijn er heel veel verschillen."

Hokjes

Zo gaat het bij één van de acteurs over de hokjes, waar mensen binnen de community veel mee te maken krijgen. "Niet iedereen binnen de queer community wil in een hokje gestopt worden", legt Sambo uit. Ze willen vooral normaal gevonden worden, een gewoon onderdeel van de maatschappij. En dat is volgens de regisseur in het verleden ook al zo geweest. "Vroeger waren trans- of non-binaire mensen de normaalste zaak van de wereld. Later kwamen het geloof en de kolonisten. Die vonden dat het anders moest."

Hij wil met de voorstelling dan ook laten zien dat deze mensen er altijd al waren. "Eigenlijk gaan we nu terug in de tijd. We zijn opnieuw onze plek aan het bevechten. Terwijl als je kijkt naar de geschiedenis, hadden we al een ruime plek."