Dit is de beste tandarts van Nederland

“De jury vindt ons een inspiratie voor andere praktijken omdat we hoog moderne en geavanceerde tandheelkunde uitvoeren in een moeilijke wijk,” vertelt Peter Koelewijn. Hij had na zijn studie de droom om zo’n praktijk te beginnen. “Ik was een idealist en wilde een praktijk waarin ik het verschil kon maken. Het gaat mij om mensen en ik wilde de wereld beter maken door tandheelkunde.”

Daarvoor kon hij al snel een praktijk van een andere tandarts overnemen. Die stond in de Bijlmer, een wijk die in die in het begin van de jaren ’00 al niet bepaald goed aangeschreven stond. Marijke kreeg hij er als assistent bij. “Ik was part of the deal, dat ging in die tijd nog zo.” De twee bleken een goede klik te hebben en inmiddels is Marijke vestigingsmanager van twee locaties, de opening van een derde staat voor volgend jaar op de planning. Persoonlijk contact is daarbij heel belangrijk voor Peter en Marijke.

Autobanden lek

“We hebben zo’n 10.000 patiënten, en kennen van de meeste hun verhaal. Al merk ik nu wel dat ik niet meer iedereen die in de wachtkamer zit herken, dat was vroeger wel anders,” zegt Marijke. “Maar het is heel leuk om hier te werken. We krijgen bijvoorbeeld heel vaak bakken met pom, een Surinaams gerecht. Als Surinaamse patiënten tevreden zijn komen ze de volgende dag terug en hebben ze uitgebreid voor ons gekookt. Dat is heel leuk.”

Maar als klanten ontevreden zijn, laten ze dat ook merken, vertelt Peter: “In de beginjaren zijn mijn autobanden wel eens lek gestoken. Dat was door een man die geloof ik ontevreden was over de kleur van zijn voortand. Hij was zo boos dat hij mijn banden lek stak, daar hebben we toen vreselijk om gelachen.”

Geen gouden voortand!

Het ideaal van een mooi gebit verschilt per cultuur, merkt Peter. “De gouden voortand is erg in trek bij mensen uit de Dominicaanse republiek of de Antillen. Dan leg ik ze uit dat ze dat in hun thuisland misschien wel kunnen doen op de hoek van de straat of op de markt, maar dat wij dat hier toch anders doen. Dat moet je alleen wel op een goede manier communiceren.”

Communicatie is ook voor Marijke heel belangrijk. “Elke groep moet op een andere manier worden aangesproken. Antilliaanse mannen moet je bijvoorbeeld niet zeggen dat ze te laat zijn, dan voelen ze zich in hun eer aangetast. Wij zeggen dan: wat fijn dat u er toch nog bent. We helpen dan ook iedereen, ook als ze te laat komen. Als je dat een issue vindt kun je niet bij ons werken.”