Waarom Iris Hond haar muziek naar mensen toebrengt die het nodig hebben

Op de planken van de Kleine Komedie en het Nationaal Theater speelde Iris Hond de zaal plat - solo, of met het Matangi Quartet. Maar in dezelfde periode waarin ze de concertzalen van Nederland aandoet, stond ze ook in een Limburgs asielzoekerscentrum, een Amsterdamse verslavingskliniek en een Haags verzorgingshuis. En dat gaat de artieste niet in de koude kleren zitten. "Het waren echt allemaal stuk voor stuk bijzondere dagen, het was elke keer totaal anders. Het is iedere keer intens. Als ik terug zit in de auto moet ik altijd weer even slikken. Wat heel intens is dat mensen nadat ze naar de muziek hebben geluisterd, vaak hun hele verhaal aan hen vertellen. Er gaat iets bij ze open."

Het is niet nieuw wat ze doet, benadrukt Iris. Vanaf haar veertiende, toen ze op een hoog niveau piano begon te spelen, doet ze dit al. In de tijd dat ze op straat leefde speelde ze ook al voor mensen voor wie muziek niet vanzelfsprekend is. "De tweede of derde avond dat ik op straat was kwam er een dakloze naar me toe, hielpen me eten te kopen. Ze hebben me beschermd, ze hebben veel aan me geleerd. Die tijd heeft me gevormd en ik wil loyaal blijven aan hen en mede daarom speel ik deze concerten op bijzondere plekken."

Deze week bezocht ze een ROC in Den Helder. "Het meest waardevolle voor mij zijn die gesprekken achteraf. Ik krijg dan terug hoeveel dit met ze doet. Ik ben zwaar onder de indruk iedere keer van wat ik te horen krijg." Eén persoon is Iris met name bijgebleven: "Er zat een jongen in de zaal die zó scherp was. Hij prikte dwars door me heen. Als ik een beweging maakte omdat ik onzeker over iets was, dan zag hij dat meteen. Daar lag zijn kracht, maar dát had hij zelf helemaal niet door."

Een andere locatie waar Iris gespeeld heeft is Mentrum in Amsterdam. In deze kliniek zitten verslaafden, mensen die soms door pure pech met zichzelf en hun leven in de knoop zijn gekomen. In de video hieronder zie je hoe zij haar bezoek beleefden:

Lange termijn

De combinatie van haar muzikale carrière met deze vorm van maatschappelijk werk bevalt goed, zegt Iris. "Afgelopen zomer dacht ik: ik wil zijn wie ik ben, de dingen doen die heel belangrijk zijn voor mij, dus niet meegaan in dat idee van 'verkoopbare muziek in hokjes'. Mensen om je heen denken vaak in 'celebrity', in merk. Hoe kan ik bekend worden? Maar daar gaat het uiteindelijk mij niet om. Ik streef geen 'stardom' na. Ik wil iets bijdragen, ik wil mensen in een moeilijke situatie een positieve duw geven."

En dus volgt de vraag: hoe gaat dit op de lange termijn? Want op een gegeven moment komt er weer een nieuw album, gaat ze weer naar het buitenland, en zo voort. Toch is het spelen op bijzondere plekken iets wat Iris nog lang wil blijven en dus gaat ze binnenkort een volgende stap zetten. "Ik ben naar de notaris geweest om te praten over het opzetten van een eigen stichting: The Heart Escapes Foundation. Zodat ik dit kan blijven doen, zodat ik fondsen kan werven om alles makkelijker te maken. Nu werk met een paar fanatieke sponsoren, maar dat kan niet voor altijd. Ik heb wel gehoord dat ik nog van alles moet opzetten om die stichting rond te krijgen, dus volg me via Twitter, Facebook, Instagram, alles!"