Dichter langs de lijn: Demi Baltus

Demi Baltus, dichter langs de lijn voelt Oerdrift

Oerdrift

vanachter het glas kijk ik toe
hoe een meerkoet een nest bouwt
in de sloot
takje voor takje
wordt het bouwwerk steeds groter

de natuur gaat haar gang
ze is schoner dan ooit en fluistert ons toe:
kom naar buiten
een leven achter ruiten
is geen leven voor een mens

elke vorm van spontaniteit sterft
binnen afgetapete grenzen
elke aanraking, verloren
door een voorgeschreven afstand

ik wil eruit
ik heb tintelende handen
en een hongerige huid

in gedachten heb ik mijn armen
al honderd maal om jouw lijf geslagen
maar opgesloten dagen laten geen
omhelzing toe

gelaten druk ik mijn neus door de brievenbus
naar buiten

er hangt liefde in de lucht
maar zij die het ruiken
lopen het gevaar
veel meer dan alleen het verliefdheidsvirus
op te snuiven

liefhebben is in potentie nog nooit zo dodelijk geweest
en de merels maar fluiten

alle vogels hebben reeds een nest gebouwd
en ik wil grenzeloos
van je kunnen houden