Dichter Langs de Lijn: Heidi Koren

Het gedicht van Heidi Koren heet 'Spelen tot de lampen aangaan en voor het donker ben je thuis!'

Saucijsjes, aardappelen en spruitjes, alles geprakt en een kuiltje voor de jus.
Als de bel gaat, prop ik net de laatste hap naar binnen. Het is Zeger.
Ze doen kaats met de hele straat. Mag ik ook nog even buiten spelen?
Híj mag wel tot negen! 

Kaatsballen, stoeprandje, wie me vangt die krijgt een zoen.
We rennen, hollen, pakken, vangen, vallen, kruipen, gaan en
mag het nou wat langer,
Rob mag op z’n eigu naar de kermis en Nicole hoeft om tíen uur pas naar bed. 

Maar het donker is gevaarlijk.
Je weet niet meer hoe de straten lopen en welke bocht waartoe leidt.
Het donker is gevaarlijk voor lieve kindjes zoals jij.
In het donker kun je verdwalen of gewoon verloren raken en
hoe moet het dan met mij? 

Later als je groot bent,
zul je alles wel begrijpen
maar nu moet je gewoon maar doen wat ik je zeg.
Lekker spelen lieve schat, lekker dollen,
ga nou vlug maar als de lampen aan gaan,
kom je als de sodemieter terug!