Fragment

Holocaust Memorial Day blijft een beladen dag voor de familie Moszkowicz

  1. Fragmentenchevron right
  2. Holocaust Memorial Day blijft een beladen dag voor de familie Moszkowicz

27 januari is voor journalist en documentairemaker Max Moszkowicz junior niet een dag als alle andere: twee jaar geleden overleed zijn opa, advocaat Max Moszkowicz die vooral bekendheid verwierf door de Heinekenontvoerders te verdedigen. Onttrokken aan het zicht ging er achter Max Moszkowicz senior een heel andere kant schuil. Hij overleefde concentratiekamp Auschwitz en stierf precies twee jaar geleden op deze dag, Holocaust Memorial Day. 

In 1942 werd Moszkowicz samen met 1038 mensen op transport naar Duitsland gezet om na de oorlog als enige van dat transport terug te keren. Zijn hele gezin was omgekomen in het concentratiekamp. Na de oorlog trouwde Moszkowicz al snel en begon zijn carrière als advocaat. Zijn kleinzoon, Max Moszkowicz junior, maakte in mei 2016 de documentaire Wij Moszkowicz en werkt momenteel aan een nieuwe documentaire die helemaal gewijd is aan zijn opa.

Bokshandschoenen

Max Moszkowicz junior dacht alles te weten over zijn familie en opa, maar daar zat hij naast. "Toen ik een jaar of vijf was, kreeg ik bokshandschoenen van mijn opa. Ze waren gebruikt en kwamen uit de jaren 30. Pas vijf jaar geleden ontdekte ik dat mijn opa heeft gebokst in Auschwitz ter vermaak van de nazi's. En de handschoenen die hij daar had gebruikt, had hij aan mij gegeven", vertelt Moszkowicz junior in WNL In de Kantine op NPO Radio 1. "Toen kregen deze handschoenen een heel andere lading. Ze staan voor vrijheid want waarschijnlijk kreeg mijn opa door het boksten net iets meer te eten en te drinken en hierdoor heeft hij het kamp kunnen overleven."

Maar praten over dat boksen heeft zijn opa nooit gedaan.

Trauma

Dat kan Moszkowicz junior enigszins verklaren. "Het is een trauma dat hij onder zijn arm droeg. Hij was beschadigd en dat heeft hij ook doorgegeven aan zijn kinderen. Het verdriet is op die manier ook bij mij terechtgekomen. Ik kan echt zeggen dat bij ons het oorlogstrauma is doorgegeven." De documentairemaker hoopt dat het stopt bij zijn eigen zoon. "Ik heb het verhaal over wat er precies is gebeurd met onze familie zo lang mogelijk proberen uit te stellen, totdat het niet meer kon." Op school werd zijn zoon geconfronteerd met de holocaust. "Ik moest toen een gesprek voeren met mijn zoon waar ik helemaal niet op voorbereid was."

Video niet beschikbaar