Column Jan van Poppel: luisteren is heilig
- Fragmenten
- Column Jan van Poppel: luisteren is heilig
Een column van journalist Jan van Poppel. Lees de uitgeschreven versie hieronder:
"Hee vriend,
Ja, jij daar. In je huiskamer, in je bed, je luie stoel. Wat een jaar is het, he? Het is misschien wel de meest gehoorde uitspraak van 2020. Wat een jaar is het. En het is waar: het is me het jaartje wel.
Van huisfeestjes met honderd brallende studentikoze vrienden, naar saaie avondjes schaken met z’n tweeën. Van grote wandelclubs op de zondagmiddag naar een duo-wandeling met je beste vriend of vriendin. Van verjaardagsfeestjes met alle vrienden van hier en daar, naar een punt appeltaart met je naasten via zoom.
Wat een jaar is het!
De kaarsjes branden nog na van een eenzame kerst, en het vooruitzicht van oud en nieuw is ook alles behalve knallend: Niet omdat er eindelijk een verbod op vuurwerk is, maar omdat we ook de jaarwisseling met maar met twee extra vrienden mogen vieren.
Wat een jaar is het!
Man, van die gedachte krijg ik bijna ‘ik-ga-trommelen-onder-het-torentje-neigingen’. Ik ga er Willem Engel bijna van geloven. Ik word er wappie van, zoals Youp van ’T Hek het zou noemen.
Ik wil knuffelen. Vrienden zien als vrienden, niet op 1,5 meter, maar dicht bij me, warm om me heen. Ik wil ze lief hebben als fysiek figuur, niet als digitaal poppetje op een flikkerend scherm.
Fuck de regels, ik wil gewoon m’n vrienden zien. Wat een jaar…
Maar dan stap ik hier de studio in, kijk ik naar de microfoon met daarop een rood lampje, en dan weet ik dat jij, waar je ook bent: luistert. Iets onmisbaars waar we in deze eenzame tijd snel aan voorbij gaan. Iets dat ik volledig vergeet als ik weer eens in mijn corona-ontkennende fase zit.
Er zijn nog steeds mensen zoals jij, die luisteren. Naar mensen met een kerngezond verstand. Wetenschappers die ons vertellen wat een virus wel, en niet teweeg brengt. Wat de geringe bijwerkingen van een vaccin zouden zijn. Wat het betekent als we ons wel of niet aan de regels zouden houden.
Maar ook luisteren naar de mensen met zorgen. Mensen die zich eenzaam voelen. Naar horeca-ondernemers die massaal hun biezen kunnen pakken. Naar mensen met pannetjes bij de hofvijver. Wappies of niet.
Luisteren is heilig in een verdeelde tijd als deze. En in dat luisteren ben jij verdomd goed. We kunnen met z’n allen wat leren van jou: de luisteraar in hart en nieren.
Luisteren is misschien wel het meest vitale ambacht dat we op dit moment hebben. Je bent immers pas eenzaam als er niet meer naar je geluisterd wordt, je bent immers pas een echte wappie als je niet meer luistert, je gelooft Willem Engel heus niet meer als je echt goed luistert.
Dus aan iedereen die nu luistert wil ik zeggen, ga zo door.
Iedereen die net als ik te vaak niet luistert, wil ik zeggen: luister eens wat vaker. Niet alleen naar Radio 1, maar vooral naar elkaar.
Wellicht zeggen we aan het einde van 2021 dan: Wat een jaar he? We hebben ein-de-lijk geluisterd. Dan brandt er ook buiten de studio een rood luisterend licht.
Laten we het hopen! Een fijn 2021!"