De Optimist Rachel van de Pol

Rachel van de Pol is de schrijfster van het Hedendaagse Heldenboek, 365 manieren om de wereld te redden. In Radio EenVandaag zal ze vertellen hoe de luisteraar kan helpen om de wereld een klein beetje te redden.

Ratio hufters versusbest aardige mensen

Ik werd laatst geïnterviewd door het Belgische blad Humo. De journalistvroeg aan mij: wat vindt u als wilde weldoener van de verharding van deNederlandse maatschappij? Het was niet eens een vraag of de maatschappij was verhard. Het werd gepresenteerd als eenfeit. Een feit dat ik overal om me heen hoor. Wat zijn we hard en wat zijn wehufterig. Ook politici doen een duit in het zakje. In aanloop naar deverkiezingen schetsen ze apocalyptische scenario’s waar zij ons van zullenbevrijden. Zelfs onze huidige premier zei het: soms lijkt het wel of niemandmeer normaal doet.
Wat ik zo hier zo bijzonder aan vind, is dat dit sentiment lijnrecht tegenoverbevindingen van de wetenschap staat. Maar liefst 57 procent van de Nederlandersdoet aan vrijwilligerswerk, dat is het hoogste percentage in Europa. Steedsmeer advocaten nemen noodgedwongen zaken aan waar ze normaal hun bed niet vooruit zouden komen vanwege de krimpende markt. En ook het aantal moorden blijftmaar dalen; het zijn zware tijden voor de Holleeders van deze wereld. Deze trends zijn trouwens niettypisch Nederlands. De mens als soort wordt in het algemeen aardiger. Dat komtonder andere omdat ons vermogen om abstract te redeneren in de afgelopen eeuw flink istoegenomen. En juist die vaardigheid heb je nodig om de gulden regel toe tepassen; behandel anderen zoals je door henbehandeld wilt worden. Daar is een behoorlijke mentale rotatie voor nodig, endat kunnen wij mensen dus steeds beter. Stak je in de oertijd nog een speer inde ander als die aan jouw stuk mammoet zat, en hakte je in de middeleeuwen nogelkaars hand daarvoor af. Tegenwoordig zeggen we: he man, je eet van mijn bord.En dan zegt de ander ‘oh sorry, wat onhandig van me’ en dat is het dan.
Hoe kan het dan toch dat het idee rondcirculeert dat de maatschappij aan hetverhufteren is. We kunnen traditiegetrouw naar het nieuws of politici wijzen,en toegegeven ze helpen niet altijd mee. Maar de grootste oorzaak ligt tochecht bij onszelf. Onze hersenpan vindt statistieken gewoon niet zo sexy. Wat zewel gaaf vindt is drama! Wilders, IS, plasfilmpjes. Daar komt bij dat onzehersenen het moeilijk vinden om ontwikkelingen over de langere termijn waar tenemen. Dat Trump president is, lijkt voor veel mensen het einde van de wereld.Maar vier jaar in de wereldgeschiedenis is nog niet eens een speldenprik. Ookdit gaat voorbij. Maar onze hersenen voelen dat niet zo.

Ik vind dat jammer. Het doet tekort aan de overgrote meerderheid die metvallen en opstaan ervoor zorgt dat we als maatschappij vooruit sukkelen. En hoevaker we te horen krijgen dat we verhufteren, hoe groter de kans op eenself-fulfilling prophecy. Dat we op een gegeven moment denken: ik ben wel gekkeHenkie dat ik me nog wel sociaalopstel. Daarom roep ik iedereen op vandaag zelf de wetenschapper uit te hangendoor te turven hoeveel hufters en hoeveel best aardige mensen je tegenkomt omzo beter inzicht te krijgen hoe verhard Nederland nu eigenlijk is. Ik bengister al begonnen en ik telde ¾ hufter en 35 best aardig mensen. De driekwarthufter was een zakenman die al bellend een bakje geld van een bedelende vrouwomschopte en net deed of hij dat niet merkte, maar toen ik hem hierop aansprakging hij wel het geld oprapen. Een beetje hufter zou doorlopen, dus dat helepunt kon ik hem niet geven. Gaan jullie met me mee turven? Deel je statistiekenonder de #bestaardig en aan het eind van de dag maken we de balans op!