Sahl Adam heeft alles achter moeten laten op de vlucht voor de geheime dienst

Hij is pas 35, maar heeft er al één carrière op zitten: Die van journalist in Sudan. Gegrepen door de ellende in zijn eigen regio Darfur werd nieuws verslaan zijn droom. Aan het eind van 2010 verloot die plotseling, toen de Soedanese geheime dienst dertien van zijn collega's arresteerde.

Radio Dabanga was en ís het enige vrije radiostation in Soedan. Bovendien is het ook een behoorlijk succes: Ondanks een verbod slaagt het er in om toch dagelijks programma's uit te zenden en er luisteren miljoenen mensen. Bijzonder is ook, dat de zender wordt aangestuurd vanuit Nederland.

Tot zover Darfur

De zender startte in 2008 in de nasleep van de landelijke campagne 'Tot zover Darfur'. Het initiatief lag bij Press Now/ Free Press Unlimited, een Nederlandse organisatie die wereldwijd journalistiek ondersteunt in autoritaire landen

Zonder gevaar was het werk niet, dat wist Sahl Adam maar al te goed. Vóór hij moest vluchten was hij ook al vijf keer opgepakt. Waar anderen dat soms niet kunnen navertellen of vreselijk mishandeld worden, kwam hij er steeds met boetes vanaf. zeven jaar geleden.

Studiokantoor

Op 31 oktober 2010 viel de geheime politie namelijk binnen bij een pand waar ook de zender net een kantoorruimte had gehuurd. Kort daarop rekenden de autoriteiten dertien collega's in. De organisatie had de ruimte nooit moeten inrichten, zegt Sahl Adam nu. Volgens hem waren er harde afspraken gemaakt: alle kantoren zouden in Nederland blijven.

Press Now/ Free Press Unlimited betwist dat (zie hieronder). Volgens hen is er geen verband tussen de arrestaties en het inrichten van een kantoorruimte in Sudan. Ook ontkent de organisatie dat daar afspraken over zijn gemaakt. Sahl Adam spande daarom een rechtszaak aan, maar verloor die vorige week bij de Hoge Raad. 

Reactie Press Now/ Free Press Unlimited:

Free Press Unlimited wijst de claims van de heer Sahl af 

''In Soedan worden onafhankelijke media zo sterk onderdrukt dat we daar geen radiostation konden opzetten. We wilden dat wel graag omdat het versterken van lokale journalisten en onafhankelijke media in het land zelf het beste gaat. Zo zijn zij in staat zijn om hun publiek te voorzien van objectieve nieuwsgaring. Het spreekt vanzelf dat een organisatie als de onze, die zich dagelijks met veiligheid van journalisten bezig houdt, niet ten koste van alles en al helemaal niet ten koste van mensenlevens een voornemen of een plan doorzet. Dat is de reden geweest dat Radio Dabanga vanuit Nederland is gaan uitzenden. 

Om het programma te kunnen maken heeft Radio Dabanga zogenaamde stringers nodig of mensen die voor de zender nieuws willen checken. Meneer Sahl was daar zelf één van in de tijd waar hij over spreekt, maar was niet in dienst bij de zender noch bij Free Press Unlimited. Hij werkte in een kantoor (géén studio) van HAND (Human Rights and Advocacy Network for Democracy). We hebben van te voren nooit waarschuwingen gekregen dat deze lokatie gevaarlijk zou zijn voor de mensen die daar werkten. Verder wist meneer Sahl heel goed welke risico's hij liep met zijn werk. Hij was immers al vijf keer opgepakt. 

Bij HAND is een inval geweest waarbij mensen zijn aangehouden. De heer Sahl kan echter niet aantonen dat er een relatie is tussen zijn vlucht naar Egypte en later naar Nederland en deze inval. Hij vluchtte pas maanden later. Dit is aan de orde geweest in drie rechtszaken (kort geding, hoger beroep en cassatie). Free Press Unlimited is over deze zaak drie keer in het gelijk gesteld. De andere journalisten die bij de inval zijn aangehouden zijn later nota bene door Soedanse rechters vrijgesproken.FPU probeert risico's altijd zoveel mogelijk te beperken, maar feit is dat wij in landen en gebieden werken waar mensenrechten en het recht op vrijheid van meningsuiting met voeten worden getreden. Toch proberen wij de bevolking ook daar te voorzien van onafhankelijke informatie. Journalisten in die landen zijn dan ook helden in onze ogen en wij zullen ze altijd proberen te helpen waar we kunnen. Vandaar ook dat wij een noodfonds voor journalisten hebben opgericht: Reporters Respond. Daarmee staan we journalisten bij die door hun werk in moeilijkheden komen.''

Ruth Kronenburg, directeur Free Press Unlimited