Italië: de hand ophouden maar geen belasting betalen

Italië het land dat altijd weigert te hervormen, waar een zeer deel van de bevolking erg rijk is en waar niemand belasting betaalt, waar een enorme zwarte economie is. Dat Italië staat nu ook vooraan om in deze crisis financiële steun te ontvangen. "Waarom moeten ze dat bij ons halen?", vraagt dr Kelder zich af.

Hij stelt deze plagerige vraag aan dr. Harald Benink, hoogleraar banking and finance aan de Tilburg University. Hij begint met het duiden van de slechte uitgangspositie van Italië aan het begin van deze crisis.

Nuffig Hollands verwijt

"Italië heeft 2400 miljard euro staatsschuld, en die gaat waarschijnlijk nog verder omhoog. De maatregelen die Italië nu neemt om de economie te stutten zijn veel minder omvangrijk dan bijvoorbeeld Duitsland en Nederland nu doen. Omdat ze het zich niet kunnen permitteren om nog heel veel meer te lenen."

"Is het dan een nuffig Hollands verwijt om te zeggen: Ik heb van de week wel mijn loonbelasting moeten betalen, maar zij vertikken het. Is dat eigenlijk gezeur van mij en zeg jij daar moeten we het niet over hebben?", vraagt dr Kelder.

"Nee, je moet het er wel over hebben, maar niet op dit moment", antwoordt de hoogleraar. "Niet nu de doodskisten daar niet aan te slepen zijn."

"Wat er nu gaat gebeuren is dat de Europese Commissie met een noodplan komt", zegt de hoogleraar. "Een nieuw fonds van 100 miljard euro, dat noemen ze SURE. Dat fonds moet eigenlijk de deeltijd-ww, zoals wij die ook kennen, gaan financieren in landen die dat zelf niet kunnen, bijvoorbeeld Italië en Spanje."

Carrot-and-stick

"Het plan is om dat niet te financieren met de omstreden eurobonds of coronabonds maar dat de Europese Commissie dat geld zelf ophaalt op de kapitaalmarkten met garanties van de lidstaten." Dat is eigenlijk de noodhulp die die landen nodig hebben.

"Er zijn twee fases", vervolgt dr. Benink. "Eerst moeten we Italië en Spanje te hulp komen, niet alleen uit solidariteit maar ook uit welbegrepen eigenbelang. Want als we het niet doen en er ontstaat een vertrouwenscrisis over de Italiaanse staatsschuld, waar ook de Italiaanse banken in zitten, krijgen we een hele grote politieke en financiële crisis in Europa."

In de tweede fase moet Europa de regeringen van de steunlanden overtuigen om hervormingen door te voeren. Als zij dat doen moeten ze worden beloond met Europese investeringen.