Dit is waarom de helft van de vrouwelijke ex-gevangenen wéér de fout in gaat

Zo’n veertig procent van de ex-gedetineerde vrouwen belandt opnieuw in de bak en de helft pleegt nogmaals een delict. Jonge doctor Elanie Rodermond onderzocht welke factoren voor vrouwen een rol spelen bij het voorkomen van recidive. “Een eigen woning is heel cruciaal.” 

Per jaar verlaten een paar duizend vrouwen in Nederland de gevangenis. Met name door problemen met huisvesting drugs gaat de helft van deze vrouwen weer de fout in. Sociale relaties en de gezinssituatie spelen ook een rol, maar zijn minder doorslaggevend, toont Rodermond in haar promotieonderzoek.

Moederschap

Stoppen met het plegen van delicten na vrijlating wordt ook wel desistance genoemd. Het meeste wetenschappelijk onderzoek naar desistance is tot nu toe gebaseerd op mannelijke (ex-)gevangenen. Rodermond analyseerde data van meer dan 2500 vrouwelijke ex-gedetineerden, op het gebied van criminaliteit, werk, gezinssamenstelling en uitkeringen.  

Een ruime meerderheid van de vrouwen in haar onderzoek had kinderen, een kleine minderheid was getrouwd. Toch bleken moederschap of andere familierelaties geen invloed te hebben op terugkeer naar de cel. “Het hebben van kinderen brengt ook veel stress met zich mee.” Lengte van het huwelijk en de hoeveelheid kinderen maken hierbij ook niet uit. “Daarentegen hebben vrouwen die getrouwd zijn én kinderen hebben, het zogenaamde full family package, wél een verlaagde kans om opnieuw in detentie te komen.”

Korte straffen

Een van de oorzaken voor recidive is volgens Rodermond dat straffen in Nederland relatief kort zijn. “Er is daardoor weinig tijd om problemen aan te pakken.” Rodermond pleit ervoor dat om te voorkomen dat vrouwen al snel weer de fout in gaan zij beter worden begeleid zodra ze worden vrijgelaten.