Hoe krijg je de oorlog uit een kind?

Kinderen met heftige oorlogservaringen kunnen met de juiste hulp toch vaak verder met hun leven. Dat concludeerden betrokken hulpverleners in Dit is de Dag. 'Ze hebben vaak ongelofelijke veerkracht', vindt Ernst Suur van War Child Nederland.

Marlies Rotshuizen van Save the Children geeft kinderen in de Iraakse stad Mosul eerste psychologische hulp. Rotshuizen: 'We werken in kampen dicht bij Mosul. We praten met de kinderen, geven onderwijs en we brengen families weer bij elkaar. Alles om hen weer een beetje een normaal leven te geven. Elk kind heeft wel familieleden verloren en verschrikkelijke dingen gezien.'

De families vluchten uit oorlogslanden en komen hier in Nederland of ergens anders terecht. Daar is verdere hulp belangrijk, zegt Ernst Suur. 'Een kind moet rust kunnen vinden, weer vriendjes kunnen maken. Het moet weer kind kunnen zijn.' 

Hoseb Assadour, zelf gevlucht uit Syrië, was erg blij met die hulp. Hij moest veel achterlaten. 'Ik studeerde geneeskunde in Aleppo. Ook mijn vrienden zie ik niet meer.' Hoseb wist wel snel de Nederlandse taal te leren, en rondde alsnog zijn opleiding af aan het vwo. 'Het is belangrijk om initiatief te nemen', leerde hij.  

Nienke Smit klinisch psycholoog gespecialiseerd in zware getraumatiseerde gezinnen, gelooft dat het mogelijk is om 'de oorlog uit een kind te halen'. Smit: '

Veel kinderen hebben last van PTSS. Ze beleven steeds opnieuw wat ze in de oorlog hebben meegemaakt. Ze worden angstig of boos. Met de juiste therapie kunnen ze het achter zich laten, al vergeten ze de ervaringen nooit.' 

Een groot probleem is het gebrek aan psychologische hulp in de oorlogslanden.

Rotshuizen: 'Eigenlijk hebben alle kinderen daar hulp nodig. Irakezen moeten dat zelf gaan doen. Wij leiden hen op tot maatschappelijk werker en psycholoog. Want voor de oorlog waren er maar zeven psychologen in Mosul. In een miljoenenstad, dat is natuurlijk niets.'