Dichter bij de Week: Pinksteren

PINKSTERFEEST

Ik ben een vreemdeling in eigen land,

niet eens zozeer om wie hier binnenstromen,

maar meer omdat ik haast niet kan ontkomen

aan zo veel groot gelijk en misverstand.

Onenigheid, het klinkt misschien ironisch,

is dankbaar nieuws. De columnisten blij

met prietpraat, babbelziek gebakkelei

en spraakverwarring, bijna Babylonisch.

Dan denk aan het oude Pinksterfeest:

daar werd een hemels vreugdevuur ontstoken,

het hart gezocht, een nieuwe taal gesproken.

Daar was men één van ziel en één van geest.

Ach, laat ik maar een klein gebed proberen:

verlos ons van het zinloos debatteren.