Op zoek naar de PFAS-lozers in de Maas

Het blijkt buitengewoon moeilijk om te achterhalen welke bedrijven in Nederland er allemaal PFAS lozen. PFAS is de verzamelnaam voor een groep chemische verbindingen, die in heel veel producten worden gebruikt maar schadelijk zijn voor de gezondheid en het milieu.

PFAS heeft de eigenschap water-, vuil- en vetafstotend te zijn en wordt daarom gebruikt in bijvoorbeeld regenkleding, cosmetica en koekenpannen.

Inmiddels wordt er bijna overal PFAS aangetroffen in de bodem, lucht en ook in het water. Nederland heeft samen met een aantal andere Europese landen voorgesteld om op termijn helemaal met PFAS te stoppen. Om PFAS te mogen lozen, moet een bedrijf een vergunning hebben. De diensten die over die vergunningen gaan, hebben de zaak vaak niet op orde.

En dus is de vraag of de Tweede Kamer nog voor de zomer een volledige inventarisatie krijgt van zogenaamde PFAS-emissies. Daar heeft ze namelijk om gevraagd in een motie afgelopen maart. Uit de motie sprak duidelijk ongeduld omdat de minister van Infrastructuur en Waterstaat, Mark Harbers eerder had laten weten ‘niet aan dat verzoek te kunnen voldoen'.

Samen met de Groene Amsterdammer ging Argos op zoek naar de reden waarom het zo lastig is aan dat lijstje te komen. Slagen we erin om misschien zelf wel een lijst te maken?

Bij ons onderzoek naar PFAS-lozers in het Maasstroomgebied hebben we gebruik gemaakt van de eerste inventarisatie van PFAS-producenten en gebruikers in Europa door het ‘Forever Pollution Project’.